Κίσινγκερ: Ο Δημητρακόπουλος πέθανε στις ελληνικές φυλακές

Permalink

Κορυφαία φυσιογνωμία της ελληνικής αντίστασης κατά της Χούντας στις ΗΠΑ, ο δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, είχε μιλήσει στον Στέλιο Κούλογλου για τον ελληνικό δάκτυλο του Watergate καθώς και τον ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ στα σχέδια της απαγωγής και της δολοφονίας του. Διαβάστε το δεύτερο μέρος της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης:

Για πρώτη φορά συνάντησα τον Χένρυ Κίσινγκερ, τότε καθηγητή του Χάρβαρντ, το 1956 στην Αθήνα. Ήμουν πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και του έκανα το τραπέζι στο ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας.

Η σύγκρουσή μαζί του ξεκίνησε όταν ανέλαβε σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Νίξον, το 1969, και κατόπιν τοποθετήθηκε πρόεδρος της πανίσχυρης Επιτροπής 40, που ήταν το ανώτατο εποπτικό όργανο όλων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Η σύγκρουση με τον Κίσινγκερ

Η σύγκρουση αυτή προκλήθηκε για δύο λόγους. Οπρώτος λόγος ήταν γιατί καθυστέρησα το διορισμό του πρεσβευτή Χένρυ Τάσκα, που υποστήριζε την χούντα των Αθηνών, τον οποίο ο Νίξον και ο Κίσινγκερ ήθελαν πρέσβη στην Ελλάδα.

Δουλεύοντας για την ελληνική αντίσταση, είχα παρέμβει στην αμερικανική Γερουσία, σε συνεργασία με δημοκρατικούς γερουσιαστές και καθυστερήσαμε τον διορισμό του. Αυτό έκανε τον Τάσκα και τον Κίσινγκερ έξω φρενών μαζί μου.

Τον Ιούλιο του ’71, ο Τάσκα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, στέλνει άκρως απόρρητο τηλεγράφημα στον Υπουργό Δικαιοσύνης, στον Μίτσελ, ζητώντας να γίνει εξονυχιστική ανάκριση του Δημητρακόπουλου, ο οποίος πολεμάει την πολιτική μας έναντι της Ελλάδος, υπονομεύει τη θέση μας στο ΝΑΤΟ και τα αμερικανικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Μόνο το Λιχτενστάιν άφησε απέξω.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το Γενάρη του 1969 , όταν οι Νίξον – Άγκνιου και ο Κίσινγκερ ήρθαν στην εξουσία, έμαθαν ότι τον Οκτώβριο του 1968 επισκέφθηκα τον αρχηγό των Δημοκρατικών στο κτίριο του Γουοτεργκέιτ, τον Λάρυ Ο’ Μπράιαν και τον ενημέρωσα για την παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας των Νίξον – Άγκνιου, από την ελληνική χούντα.

Το διαβατήριο

Το 1970 ο πατέρας μου στην Ελλάδα ήταν σοβαρά άρρωστος, τυφλός, 80 ετών και έκανα κάθε δυνατή προσπάθεια να μπορέσω να τον επισκεφθώ προτού πεθάνει. Δεν είχα διαβατήριο και μου είχαν αφαιρέσει την υπηκοότητα  Η Αμερικανική Γερουσία εξέφρασε μεγάλο ενδιαφέρον, ο Φουλμπράιτ, ο Κέννεντυ, οι γερουσιαστές Χάρκι, Μοζ, Γκραβέλ, Βέρντικ και πολλοί ακόμη. Και ζητούσαν ένα προσωρινό διαβατήριο, ένα λεσέ-πασέ, να μπορέσω να πάω  στην Αθήνα και να γυρίσω ανενόχλητος.

Ο πατέρας μου πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου του 1970, χωρίς να τον δω. Λίγες μέρες πριν ο Γερουσιαστής Έντουαρτ Κέννεντυ της Μασσαχουσέττης μου τηλεφώνησε και μου είπε: «Εμείς κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να σου εξασφαλίσουμε ασφαλή μετάβαση και αναχώρηση. Αλλά κι αν σου την εξασφαλίσουμε να μην πας», χωρίς να μου εξηγήσει το λόγο της προειδοποιήσεως αυτής.

Από τα επίσημα έγγραφα, τα οποία έχω, κατόπιν αγωγής που έκανα εναντίον της CIA, του FBI, του State Department, του Πενταγώνου εν συνεχεία, προκύπτουν δύο στοιχεία: Πρώτον, ότι στα τηλεγραφήματα του (υφυπουργού Εξωτερικών) Σίσκο και του Τάσκα από την Αθήνα και οι δύο λένε: «Εμείς δεν μπορούμε να δεσμευθούμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο ότι ο Δημητρακόπουλος θα εξέλθει από την Ελλάδα». Και μάλιστα ο Τάσκα προσθέτει ότι υπάρχει κίνδυνος αν ο Δημητρακόπουλος έρθει εδώ, να χρησιμοποιήσει μια μικρή βόμβα.

Δεύτερον, πήρα χιλιάδες έγγραφα από την αμερικανική κυβέρνηση. Αλλά όταν ζήτησα το φάκελό μου από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, του οποίου ηγείτο ο Κίσινγκερ, μου είπαν ότι το φάκελο του Δημητρακόπουλου τον έχει πάρει μαζί του ο Κίσινγκερ, φεύγοντας από την κυβέρνηση. 

Η προαναγγελία θανάτου 

Όταν έγινε πρόεδρος ο Κάρτερ και τα πράγματα μετεβλήθησαν από πλευράς ατμόσφαιρας, οι δικηγόροι μου επέμειναν. Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, του Κάρτερ πλέον, απάντησε ότι τον φάκελο δεν τον έχουμε, αλλά έχουμε τα computer indices, τους τίτλους των φακέλων. Υπάρχει φάκελος που λέει: «Ο κ. Δημητρακόπουλος απεβίωσε σε αθηναϊκή φυλακή».

Είχαν δηλαδή, με την συνεργασία του Κίσινγκερ, σχεδιάσει να με συλλάβουν όταν έφτανα στην Ελλάδα  και να με δολοφονήσουν. Έτσι εξηγείται και η προειδοποίηση του γερουσιαστή Κέννεντυ, ότι «έστω κι αν επιτύχουμε να σου εξασφαλίσουμε ελευθέρα διακίνηση, εσύ να μην πας». Αυτή ήταν η πρώτη προσπάθεια εξόντωσης μου. Η δεύτερη προσπάθεια απαγωγής μου έγινε τον Φεβρουάριο του 1974.

 

Το πρώτο μέρος της συνέντευξης: Ηλίας Δημητρακόπουλος: Η απαγωγή μου με υποβρύχιο

Το τρίτο μέρος της συνέντευξης: Ηλίας Δημητρακόπουλος: Η απαγωγή μου με υποβρύχιο

 


(Visited 330 times, 1 visits today)

Read more:
359069-kouloglou
Κούλογλου: Ας ελπίσουμε ότι το ταξίδι Μητσοτάκη στο Στρασβούργο, δεν θα αποδειχθεί μόνο επικοινωνία

Είναι πάγια πρακτική και υποχρέωση της ΕΕ να επιχορηγεί με κονδύλια πληγείσες περιοχές από φυσικά φαινόμενα, όπως οι πλημμύρες ή...

Close