Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Δήμου Βύρωνα και Στέλιου Κούλογλου την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018 στο Δημ. Κιν/φο “Νέα Ελβετία”, όπου προβλήθηκε η ταινία του ευρωβουλευτή «Πεθαίνοντας στο Γέλιο» και παρουσιάστηκε το βιβλίο του «Μαρτυρίες από την δικτατορία και την αντίσταση». Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του Δημάρχου Βύρωνα Γρηγόρη Κατοπώδη, ενώ ακολούθησε συζήτηση με το κοινό.
Παρόντες στην εκδήλωση η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δ. Βύρωνα Λεμονιά Κλωνάρη, καθώς και οι Ζωή Ξενάκη και Γιάννης Ξαρχουλάκος (μέλη Δ.Σ. ΣΦΕΑ).
Στο πάνελ για την παρουσίαση του βιβλίου συμμετείχαν οι:
- Κώστας Μανταίος, Πρόεδρος Συνδέσμου Φυλακισθέντων & Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974,
- Τριαντάφυλλος Μυταφίδης, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α’ Θεσ/νίκης, Πρόεδρος της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 1940-’74 Κ.- Δ. Μακεδονίας & Μέλος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων & Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 κ.ά. &
- Στέλιος Κούλογλου, συγγραφέας του βιβλίου.
Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος της ΕΦΣΥΝ Ντίνα Δασκαλοπούλου, η οποία χαρακτηριστικά ανέφερε ότι πρόκειται για “ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Είναι σαν καλοί φίλοι σου να σου διηγούνται ιστορίες ένα καλοκαιρινό βράδυ γύρω από ένα τραπέζι, είναι τόσο ωραία γραμμένο και δοσμένο όλο αυτό. Τέτοιες εκδηλώσεις αποτελούν πολιτικές πράξεις υπεράσπισης της αλήθειας, αντίσταση στη λήθη, κάλεσμα εγρήγορσης σε ένα πολύ σκοτεινό μέτωπο που απειλεί να πάρει τα πάνω του.”
Ο Κώστας Μανταίος χαρακτήρισε το βιβλίο “ιστόρημα της νεότερης Ελλάδας”, που θα έπρεπε να διδάσκεται σε σχολεία, καθώς είναι πραγματικό και δεν περιορίζεται μόνο στην περίοδο της δικτατορίας, αλλά αναφέρεται στα γεγονότα από το ‘58 και μετά, φτάνοντας στο δια ταύτα: μιλάει για τις δολοφονίες του 1961 (Βελδεμίρη κτλ), τη δολοφονία του Λαμπράκη, για το Κυπριακό, το ‘65, το σαμποτάζ του Παπαδόπουλου στη μονάδα του (προκειμένου να συλλάβει και να βασανίσει παιδιά, για να ομολογήσουν ότι ήταν πράκτορες ξένων δυνάμεων και να στηθεί, έτσι, το σκηνικό της δικτατορίας). Μιλάει επίσης για τους αμερικανούς πράκτορες και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο κ. Μανατίος συνεχάρη, μάλιστα, τον Στ. Κούλογλου γι’ αυτό το έργο, λέγοντάς του πως το βιβλίο αποτελεί ένα πόνημα ψυχής και αγάπης γι” αυτό που κάνει.
Ο Στέλιος Κούλογλου ανέφερε ότι το βιβλίο βασίζεται σε 15ετή έρευνα που έκανε για τις εκπομπές-ντοκιμαντέρ του “Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα”. Η αμφισβήτηση και η υποτίμηση της γενιάς του Πολυτεχνείου, καθώς και απόδοση σε αυτήν όλων των ευθυνών για το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα, τον ώθησαν στο να ξαναδουλέψει πάνω στο τεράστιο αρχειακό – ιστορικό υλικό που είχε συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια και στην έκδοση αυτού του βιβλίου.
Επειδή ο ίδιος πιστεύει στη δύναμη της προσωπικής ιστορίας -στην οποία δεν μεσολαβεί ένας ιστορικός που θα κοιτάξει τα πράγματα με τη δική του ματιά- τοποθέτησε στο βιβλίο το υλικό των συνεντεύξεων, αλλά με τη μορφή αφήγησης, σε συνεργασία με τους ανθρώπους που κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους.
Όσον αφορά τη γενιά του Πολυτεχνείου, ο κ. Κούλογλου επεσήμανε ότι υπάρχει μια συστηματική αμφισβήτηση του Πολυτεχνείου, αλλά και της γενιάς του Πολυτεχνείου.
“Στην αρχή αμφισβητούσαν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου – αυτό ήταν μια σχετικά παλιά ιστορία, που προσπάθησε να κάνει η ακροδεξιά συνεχώς, αλλά χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα”, επεσήμανε ο κ. Κούλογλου. “Όταν ξέσπασε η κρίση, αποδόθηκαν όλα στη γενιά του Πολυτεχνείου. Αποτελούσα μέρος αυτής της γενιάς και ήξερα πως, αυτό που θεωρήθηκε μεταπολιτευτικά γενιά του Πολυτεχνείου, δεν ήταν η πραγματική γενιά του Πολυτεχνείου, που αγωνίστηκε κι έφτασε μέχρι το Πολυτεχνείο. Κι αυτό θέλησα να το αποκαταστήσω: να πω την αλήθεια για το ποια είναι η πραγματική γενιά του Πολυτεχνείου.
Ήμασταν τότε 2-3 χιλιάδες φοιτητές, γνωριζόμασταν μεταξύ μας, είχαμε το ίδιο ντύσιμο, τις ίδιες συνήθειες, τις ίδιες ταβέρνες, τα ίδια τραγούδια, τους ίδιους κινηματογράφους, και που στη μεγάλη του πλειοψηφία εξελίσσονται ο καθένας στο δικό του χώρο (είτε είναι επιστήμονες, είτε υπάλληλοι, είτε δημοσιογράφοι). Θέλησα να αποκαταστήσω αυτή τη γενιά κ παράλληλα να δείξω ότι πίσω από αυτή την προσπάθεια υποτίμησης της γενιάς του Πολυτεχνείου κρύβεται μια προσπάθεια υπονόμευσης της δημοκρατίας και εξωραϊσμού της χούντας. Το βιβλίο εκδόθηκε με αφορμή τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα, την άνοιξη του 2017.
Προσπάθησα να βρω και τους πραγματικούς συνωμότες της άλλης πλευράς, δεν θέλησα να περιοριστώ μόνο στις διηγήσεις των ανθρώπων που έκαναν αντίσταση, αλλά επίσης να δείξω πώς οργανώθηκε το πραξικόπημα. Έχω δύο σημαντικούς συνεργάτες του Παπαδόπουλου, δύο σκοτεινές φυσιογνωμίες, που συμμετείχαν στην οργάνωση του πραξικοπήματος και βρήκα κι όλο το παλιό προσωπικό, τους Αμερικανούς διπλωμάτες, που υπηρετούσαν εκείνη την περίοδο στην Αθήνα, από τον πρέσβη μέχρι στον πράκτορα της CIA που είχε την επαφή με τον Παπαδόπουλο”.
