Η τελευταία απολαυστική ταινία του Τζιμ Τζάρμους, με την οποία ξεκίνησε το περσινό -και τελευταίο λόγω πανδημίας- Φεστιβάλ των Καννών, έχει τίτλο «Οι νεκροί δεν πεθαίνουν». Σε μία επαρχιακή πόλη των ΗΠΑ τα ζόμπι επιστρέφουν: οι νεκροί της πόλης βγαίνουν τα βράδια από τους τάφους, αρχίζουν να κυνηγάνε τους ζωντανούς και να τους τρώνε τα σωθικά.
Η υπόθεση της κωμωδίας, έχει κάποιες σχέσεις με αυτά που ζούμε. H επιστροφή των ζόμπι οφείλεται στην εκδίκηση της φύσης, καθώς η κλιματική αλλαγή έχει φέρει τα πάνω κάτω στον πλανήτη. Επίσης, όταν οι ζωντανοί κάτοικοι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει κλείνονται στα σπίτια τους και μόνο οι δύο αστυνομικοί της πόλης συνεχίζουν να περιπολούν.
Μου ήρθε στο μυαλό η ταινία, μετά τις δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού Οικονομικών κ. Ζαββού, ο οποίος μιλώντας στο capital, σχετικά με την ενίσχυση των πληττόμενων μικρομεσαίων επιχειρήσεων ανέφερε: «Η παρεχόμενη ρευστότητα δεν θα κατευθυνθεί ούτε σε επιχειρήσεις – zombie, ούτε σε μπαταχτσήδες». Μέχρι εδώ δεν υπάρχει διαφωνία: κανείς δεν θέλει το δημόσιο χρήμα να πάει στο βρόντο. Ο υφυπουργός δεν διευκρίνισε αν στην κατηγορία των ζόμπι τελευταίες περιλαμβάνονται και αυτές που πρόσφατα, μέσα σε ένα βράδυ, άλλαξαν ΚΑΔ ή αναστήθηκαν σαν ζόμπι για να πάρουν κρατικές δουλειές χωρίς διαγωνισμό. Αλλά ας το ξεπεράσουμε.
Στην ακριβώς επόμενη φράση χρειάζεται περισσότερο να σταθεί κανείς: δεν θα πάρουν χρήματα, λέει ο κ. Ζαββός, οι εταιρίες, «που δεν έχουν να προσφέρουν κάτι στην ανταγωνιστικότητα αλλά σε τομείς της Οικονομίας που θα αναδείξει η περίοδος μετά την κρίση». Αυτό που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι μια ταβέρνα, ένα καφέ μπαρ ή ένα συνοικιακό κατάστημα λιανικής πώλησης μάλλον δεν προσφέρει τρομερά στην ανταγωνιστικότητα της χώρας. Και σε κάθε περίπτωση ανήκει στους υπάρχοντες τομείς και όχι σε αυτούς που σύμφωνα με τον υφυπουργό «θα αναδείξει η περίοδος μετά την κρίση» και πρέπει να ενισχυθούν.
Σωστά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επισήμανε ότι οι δηλώσεις αυτές , όπως και η άρνηση των υπουργών να εξηγήσουν τι πρόκειται να κάνουν με τη «μεσαία τάξη», «είναι αποκαλυπτικές των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης που βλέπει την κρίση ως ευκαιρία διάλυσης της μεσαίας τάξης. Πλέον το λέει ανοιχτά». Όπως άλλωστε και ο υφυπουργός της ΝΔ: «μετά την κρίση δεν θα έχουμε την ίδια Οικονομία. Θα υπάρξει πολύ μεγάλη ανακατάταξη».
Εκτός και αν τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται, το σχέδιο μοιάζει έτοιμο, καθώς το προχθεσινό κύριο άρθρο της «Καθημερινής» επαναλάμβανε: «Πώς πρέπει να είναι η ελληνική οικονομία μετά την πανδημική κρίση; Υπάρχει μια εύκολη απάντηση: Όχι όπως πριν. Δεν πρέπει δημόσιοι πόροι να αιμοδοτήσουν επιχειρήσεις-ζόμπι, που θα εκμεταλλευθούν την έκτακτη συγκυρία για να ξεφορτωθούν τα χρέη τους». Όπως παραδείγματος χάριν, θα έπρεπε να προσθέσει η εφημερίδα, των εταιρειών μαϊμού με τα voucher τύπου ελικίκου..
Έτσι φαίνεται να εξηγείται γιατί η κυβέρνηση επέτρεψε τις λειτουργίες μέσα στους ναούς, αλλά αποφάσισε τα δεκάδες χιλιάδες καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος να ανοίξουν την 1η Ιουνίου, ακόμα και αυτά που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους σε εξωτερικούς χώρους, κρατώντας τις αποστάσεις ασφαλείας. Στον ένα μήνα που μεσολαβεί, αρκετές από αυτές θα πεθάνουν, στέλνοντας τους ιδιοκτήτες τους στον λάκκο των χρεών και χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Η ταινία του Τζάρμους τελειώνει αλλιώς: τα ζόμπι τρώνε στο τέλος και τους αστυνομικούς.
