Στην υπόθεση των Ελλήνων νεοναζί, η δήλωση που θα έπρεπε να προβληματίσει περισσότερο την ελληνική Αστυνομία, αλλά και το πολιτικό σύστημα, ανήκει στον Λαγό: «Υπάρχει μία τυραννία στην Ελλάδα και αν δεν ξεσηκωθούμε και αν, δυστυχώς, δεν χυθεί και αίμα, δεν θα διεκδικήσουμε την ελευθερία μας», έλεγε το ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής από τις Βρυξέλλες, όπου προς το παρόν απολαμβάνει την ευρωβουλευτική ασυλία.
Η δήλωση του Λαγού είναι ένα κάλεσμα στα όπλα, το οποίο δεν απευθύνεται στους έγκλειστους ηγέτες της Χρυσής Αυγής ή στις ξεδοντιασμένες οργανώσεις της. Αποδέκτες είναι οι πιο φανατικοί νεοναζί οι οποίοι, απογοητευμένοι από την πανωλεθρία της τακτικής Μιχαλολιάκου περί χρησιμοποίησης του Κοινοβουλίου για την ανατροπή του και οργισμένοι για τις καταδίκες, περιμένουν το σύνθημα για να περάσουν σε παράνομες μορφές δράσης.
Η Χρυσή Αυγή όπως και οι προκάτοχοι της χρησιμοποιούσαν τρομοκρατικές μεθόδους και θα έπρεπε σύμφωνα με μια ενδιαφέρουσα άποψη να δικαστούν ως τρομοκρατική οργάνωση. Το βέβαιο είναι ότι τώρα, ορισμένοι από αυτούς, σκέπτονται, αν δεν ετοιμάζονται ήδη, να περάσουν σε ανοικτή τρομοκρατική δράση.
Αυτό τουλάχιστον διδάσκει η πρόσφατη διεθνής αλλά και ελληνική εμπειρία. Από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία έως τη Γερμανία, την Ιταλία, την Αυστρία, τη Γαλλία ή την Ελβετία, μια σειρά νεοναζιστικές οργανώσεις που χρησιμοποιούν την τρομοκρατία ως βασική μορφή δράσης, έχουν δημιουργήσει ένα διεθνές δίκτυο «ναζικρατίας ». Μερικοί από τους ηγέτες τους και κάποιοι πυρήνες έχουν συλληφθεί, ενώ έχει αποκαλυφθεί ότι στα σχέδια τους βρισκόταν η στρατιωτική εκπαίδευση σε χώρες φιλικές προς την ακροδεξιά, όπως η Ουγγαρία και η Τσεχία.(εδώ το πλήρες πανόραμα)
Ήδη πριν την δικαστική συντριβή της χρυσαυγίτικης μήτρας, είχαμε αντίστοιχες εξελίξεις με τις τρομοκρατικές συνιστώσες των νεοναζί στην Ελλάδα. Τον Ιανουάριο του 2018 συνελήφθησαν τέσσερα μέλη ακροδεξιάς ομάδας για τη βομβιστική επίθεση με εκρηκτικό-εμπρηστικό μηχανισμό που έγινε στις 29 Αυγούστου 2017 στο αναρχικό στέκι «Φαβέλα» στον Πειραιά. Οι τέσσερις ακροδεξιοί φέρεται από την Αστυνομία ότι συνδέονται με ακροδεξιά ομάδα που αυτοαποκαλείται «Απέλλα»..
Δύο μήνες μετά, τον Μάρτιο του 2018, προσήχθησαν στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία έξι άτομα, ηλικίας από 28 μέχρι 35 ετών, ύποπτα για συμμετοχή σε ακροδεξιά τρομοκρατική οργάνωση καθώς και συμμετοχή σε εκρήξεις, εμπρησμούς και κατοχή εκρηκτικών. Είχαν συγκροτήσει την ομάδα κρούσης «Combat 18 Hellas», αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τουλάχιστον 30 εμπρηστικές επιθέσεις σε στέκια αντιεξουσιαστών και μεταναστών. Μεταξύ των επιθέσεών τους συγκαταλέγεται και η βεβήλωση του μνημείου του Παύλου Φύσσα.
Στο διεθνές νεοναζιστικό στερέωμα, εμβληματική περίπτωση αποτελεί η γερμανική τρομοκρατική οργάνωση NSU στη Γερμανία, που είχε δολοφονήσει 8 Τούρκους και έναν Έλληνα μετανάστη, με μοναδικό κριτήριο ότι ήταν μελαψοί. (Είχαν δολοφονήσει και έναν Γερμανό αστυνομικό που βρέθηκε στο δρόμο τους). Παρότι γνώριζε τον ηγετικό πυρήνα της οργάνωσης, όπου είχε διεισδύσει με 40 πληροφοριοδότες η γερμανική αστυνομία είχε αρχικά αποδώσει τις δολοφονίες σε μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ή και σε ενδοοικογενειακές διαφορές, ανακρίνοντας τα μέλη της οικογένειας των δολοφονηθέντων. Στην εξαιρετική ταινία του που είναι εμπνευσμένη από την υπόθεση («Μαζί ή Τίποτα », ο Γερμανός σκηνοθέτης Φατίχ Ακίν περιγράφει το δράμα που έζησαν οι συγγενείς των θυμάτων, μεταξύ τους και η σύζυγος του Θόδωρου Βουλγαρίδη, του Έλληνα θύματος του NSU.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα στην Ελλάδα. Δεν είναι ακόμη γνωστό αν η φυγή του υπαρχηγού Χρήστου Παππά οφείλεται στην παραδοσιακή ανικανότητα των εγχώριων Ινσπέκτορ Κλουζώ ή έγινε με την ανοχή αστυνομικών, ορισμένους από τους οποίους είναι συμπαθούντες των νεοναζί. Ο Δημήτρης Ψαρράς, ασφαλώς ο καλύτερα ενημερωμένος δημοσιογράφος και μελετητής του χρυσαυγίτικου φαινομένου στην Ελλάδα, εκτιμά στη χθεσινή «Εφημερίδα των Συντακτών» ότι «η φυγή του Παππά αποφασίστηκε από κοινού με τον αρχηγό» γιατί «προφανώς ο υπαρχηγός έχει αναλάβει το καθήκον να ανοίξει τους δρόμους διαφυγής και του ίδιου του Μιχαλολιάκου, όταν κάτι τέτοιο καταστεί δυνατόν». Για να οργανωθεί τέτοια διαφυγή, απαιτείται φυσικά παράνομη, συνωμοτική δράση.
Το βέβαιο είναι ότι, ανεξάρτητα από την κατάληξη της υπόθεσης Παππά, ορισμένοι από τους εκτός φυλακής νεοναζί κάθε άλλο παρά έχουν καταθέσει τα όπλα. Απολαμβάνουν άλλωστε συχνά την προστασία εκκλησιαστικών κύκλων και οικονομικών παραγόντων που είχαν ενισχύσει τους Χρυσαυγίτες- και τον Παππά ειδικότερα στα Ιωάννινα- από τις αρχές της δεκαετίας, όταν οι νεοναζί άρχισαν να σηκώνουν κεφάλι. Έγραψα στην αρχή ότι η δήλωση Λαγού θα έπρεπε να προβληματίσει και την ελληνική Αστυνομία και το πολιτικό σύστημα. Με τη διπλή του ιδιότητα, ο κ. Χρυσοχοϊδης ούτε άλλες δικαιολογίες έχει, ούτε πλέον μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τον θανάσιμο κίνδυνο.
