Ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε δήλωσε προχθές ότι όποιοι πολίτες της χώρας αρνούνται να εμβολιαστούν θα απαγορεύεται να φύγουν από τα σπίτια τους, όπου θα τους επιστρέφει η αστυνομία αν τους συλλαμβάνει στο δρόμο. Στη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας, τα κρούσματα της μετάλλαξης Δέλτα ανεβαίνουν και ήδη απαγορεύθηκε στα παιδιά από 5 έως 17 ετών να βγαίνουν από το σπίτι.
Φυσικά η ελληνική κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να μιμηθεί τον Ντουτέρτε, και τις διαβόητες βίαιες και αντιδημοκρατικές τακτικές που ακολουθεί. Όμως, ενόψει της «Ωρολογιακής βόμβας του Δεκαπενταύγουστου», όπως αποκαλεί το Βήμα της Κυριακής την αναμενόμενη υγειονομική επιβάρυνση με την επιστροφή από τις διακοπές και το άνοιγμα των σχολείων, στο κυβερνητικό στρατόπεδο κερδίζουν έδαφος οι θιασώτες της «σκληρής γραμμής» απέναντι σε όσους αρνούνται να εμβολιαστούν.
Στις φιλικά προσκείμενες στην κυβέρνηση εφημερίδες της Κυριακής, οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι μιλούσαν χθες από μόνοι τους. «Ούτε για καφέ χωρίς εμβόλιο», προειδοποιεί το Πρώτο Θέμα. «Μόνο με rapid ή PCR test κάθε τρεις μέρες, θα μπορούν οι ανεμβολίαστοι να πηγαίνουν σε καφέ, εστιατόριο, δημόσιο και ιδιωτικές επιχειρήσεις». Και θα πληρώνουν από την τσέπη τους τα τεστ.
«Στην εργασία μόνο με τεστ ή με εμβόλιο», συμπληρώνει η Real News, σύμφωνα με την οποία θα εφαρμοστεί και στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα το μοντέλο για τους εκπαιδευτικούς: προβλέπει ότι από τον Σεπτέμβριο θα τίθενται σε διαθεσιμότητα εκείνοι οι δάσκαλοι και καθηγητές (μόνιμοι και αναπληρωτές) που δεν θα προσκομίζουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και επομένως δεν θα αμείβονται.
- Διαβάστε επίσης: Δύο «σχολές σκέψεις» στην κυβέρνηση για παιδεία και πανδημία
Η ιδέα των κυβερνητικών «Φιλιππινέζων» είναι ότι πιέσεις και απειλές θα οδηγήσουν περισσότερο κόσμο στα εμβολιαστικά κέντρα, αλλά το εγχείρημα παρουσιάζει μια σειρά από προβλήματα στην εφαρμογή του. Από τα συνταγματικά ερωτήματα μέχρι τον πρακτικό έλεγχο των θαμώνων και των κάθε λογής υπαλλήλων, όταν ήδη έχουν αναπτυχθεί κυκλώματα παραγωγής πλαστών πιστοποιητικών εμβολιασμού ή τεστ.
Ίσως το κυριότερο, η προσέγγιση του «μαστίγιου» δεν λαμβάνει υπόψιν της ότι το στρατόπεδο των ανεμβολίαστων δεν αποτελεί ενιαίο μπλοκ. Υπάρχει μια πρώτη μερίδα που κρατάει στάση αναμονής, επειδή φοβάται ή ανησυχεί για τις παρενέργειες, δυσπιστεί γενικώς απέναντι στα εμβόλια ή στα εμβόλια covid επειδή δημιουργήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ. Μια δεύτερη ομάδα αποτελείται από νέους σε ηλικία που θεωρούν -λαθεμένα- ότι είναι σε καλή φυσική κατάσταση και δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα, ακόμη και αν προσβληθούν.
Η τρίτη δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση ή/και τις δημόσιες αρχές και το πολιτικό σύστημα. Από αυτή την τελευταία ομάδα ορισμένοι ανήκουν και στην τέταρτη ομάδα, τους συνωμοσιολόγους που συνήθως εμφορούνται από ακροδεξιές ιδέες. Πρόκειται συχνά για τους «Μακεδονομάχους» που ενθάρρυνε η ΝΔ όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Σύμφωνα με απόψεις και μέσα στην κυβέρνηση, αυτές οι τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση που να στηρίζεται στην πειθώ. Στις ΗΠΑ που, όπως και σε πολλές άλλες δυτικές χώρες, αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα από την επιβράδυνση των εμβολιασμών, τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν περιστατικά από ανθρώπους που δυσπιστούσαν, συχνά νέους, και τελικώς αρρώστησαν σοβαρά ή έχασαν τη ζωή τους.
Δημοσιογραφικές ιστορίες παρουσιάζουν ανθρώπους που μόλις έφτασαν στο νοσοκομείο με σοβαρά προβλήματα, ζήτησαν εμβόλιο, με τον γιατρό να τους απαντά: « είναι πολύ αργά». Τέτοιου είδους άρθρα είναι βέβαια σπάνια στην Ελλάδα γιατί δεν υπάρχει σοβαρή κουλτούρα ρεπορτάζ και τα ΜΜΕ δεν είναι αξιόπιστα. Προτιμούν να αναπαράγουν την εύκολη, αλλά αναποτελεσματική, κυβερνητική προπαγάνδα.
Σε κάθε περίπτωση, μια αλά Φιλιππίνες αδιάλλακτη αντιμετώπιση όσων δυσπιστούν, θα μπορούσε να στρέψει μια μερίδα των αμφιταλαντευόμενων στο στρατόπεδο των ακραίων. Οι τελευταίοι θα είναι πολύ δύσκολο να πειστούν ακόμη και αν εφαρμοστούν σκληροί κανόνες και αυτό επίσης δεν έχει μελετηθεί σοβαρά από το κυβερνητικό επιτελείο. Στην Ελλάδα λόγω του καύσωνα και «των μπάνιων του λαού» δεν σημειώθηκαν τις τελευταίες μέρες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά στη Γαλλία έγιναν το Σάββατο περίπου 180 συγκεντρώσεις που συγκέντρωσαν 200.000.(φωτογραφία του άρθρου)
Παράγοντες στο χώρο της υγείας θεωρούν ότι θα έπρεπε να ενταθεί η προσπάθεια ενημέρωσης αλλά και να υπάρξει η κατάλληλη προετοιμασία του δημόσιου συστήματος υγείας και των σχολείων. Το πρώτο συνεχίζει να λειτουργεί με μπαλώματα ενώ για την εκπαίδευση, πέρα από τα μέτρα για τους εκπαιδευτικούς, δεν έχει υπάρξει καμία ουσιαστική προετοιμασία. Το υπουργείο Παιδείας επιμένει, όπως και πέρυσι, να μην λαμβάνει μέτρα προετοιμασίας, όπως παραδείγματος για την αραίωση των τάξεων. Στη Γαλλία ή το Βέλγιο, τα πρωτόκολλα είναι έτοιμα εδώ και καιρό.
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
