Με την απόφαση του να εισβάλει στην Ουκρανία, «ο Πούτιν έχει κάνει ένα στρατηγικό λάθος. Μέχρι τώρα εμφανιζόταν ως ένας ψυχρός παίκτης. Μπορεί να δολοφονούσε αντιπάλους του στο εξωτερικό, να φυλάκιζε αντικαθεστωτικούς στο εσωτερικό, αλλά έδειχνε να ελέγχει την κατάσταση. Τώρα από σκακιστής μετατρέπεται σε πυγμάχος. Συμπεριφέρεται σαν ταύρος εν υαλοπωλείω. Έχει μπει σε μια πορεία που συμβαίνει συχνά ιδίως στις μη δημοκρατικές ηγεσίες, που δεν έχουν επαφή με τον κόσμο και στο τέλος χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα. Είναι μια ύβρις με την αρχαιοελληνική έννοια. Είναι δείγμα αλαζονείας», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέλιος Κούλογλου, μιλώντας στο Βήμα TV των Ιωαννίνων και στον Π. Μπούρχα.
«Οι απειλές των Ρώσων προς χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, χώρες με υψηλό επίπεδο και διεθνείς συμμαχίες, επιβεβαιώνουν αυτό ακριβώς: ότι στο Κρεμλίνο έχει χαθεί η επαφή με την πραγματικότητα», συμπλήρωσε, παρατηρώντας ότι σε κάθε περίπτωση η επίθεση στην Ουκρανία συνιστά μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη: «Αυτό που κάνει ο Πούτιν τώρα γίνεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη στην εποχή μας. Είχε συμβεί στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού, αλλά όχι σε ευρωπαϊκό έδαφος τέτοια μεγάλης κλίμακας εισβολή σε ξένη χώρα. Συνιστά χονδροειδή παραβίαση των διεθνών κανόνων».
Μεγάλοι χαμένοι από αυτή την κρίση είναι η Ευρώπη, η Ουκρανία αλλά και η ίδια η ρωσική κοινωνία. «Συμπαραστέκομαι στους γενναίους που με ένα τέτοιο αντιδημοκρατικό καθεστώς εν καιρώ πολέμου διαδηλώνουν εναντίον του πολέμου στη Μόσχα. Με αυτούς τους ανθρώπους η ΕΕ πρέπει να έρθει σε επαφή, να μη κόψει γέφυρες και να τους συμπαρασταθεί», δήλωσε ο Στ. Κούλογλου και συνέχισε:
«Εξελίσσεται η κατάσταση, για αυτό δεν μπορούμε να βγάλουμε τελικά συμπεράσματα. Οι ουκρανικές εφημερίδες γράφουν ότι είχε πάνω από 1000 απώλειες ο ρωσικός στρατός. Βέβαια η αλήθεια είναι πάντα το πρώτο θύμα ενός πολέμου. Πρέπει να περιμένουμε να διαλυθεί η ομίχλη του πολέμου. Όμως ανεξαρτήτως της έκβασης της επιχείρησης του Πούτιν, ο ίδιος πυροβολεί τα πόδια του. Κάποια στιγμή θα ξεκινήσουν οι αντιδράσεις. Υπάρχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στη Ρωσία που πλήττονται από τις κυρώσεις. Μεγάλο μέρος της ρωσικής κοινωνίας δεν συμφωνεί με την εισβολή.
Είναι εύκολο να αιφνιδιάσεις και κερδίσεις μια χώρα που στρατιωτικά είναι υποδεέστερη σου. Αλλά εάν αρχίσουν να γυρνάνε οι στρατιώτες σε φέρετρα στη Μόσχα, ο Πούτιν θα έχει πρόβλημα. Δε μπορώ να πιστέψω ότι διανοείται να αποτελέσει δύναμη κατοχής σε μια χώρα 40 εκατομμυρίων. Θέλει προφανώς να βάλει μια κυβέρνηση μαριονέτα για να ελέγχει τα πράγματα, αλλά εάν έχει χυθεί τόσο αίμα δύσκολα θα στεγνώσει. Οι Ουκρανοί με τους Ρώσους έχουν στενές φιλίες. Υπάρχουν συγγένειες. Είναι εγκληματικό αυτό που γίνεται.
Η Ρωσία δε μπορεί να παίξει ρόλο παλιάς αποικιοκρατικής αυτοκρατορίας στη σημερινή Ευρώπη. Με τελείως παράνομες πράξεις απομονώνεται πλήρως. Από τον τελικό του Champions League και τη Eurovision ως τις οικονομικές κυρώσεις».
Αναλύοντας τα αίτια της σημερινής κατάστασης, ο Στ. Κούλογλου, που έχει διατελέσει για χρόνια ανταποκριτής στη Μόσχα και έχει μελετήσει και γράψει την ιστορία της Ρωσίας και της ΕΣΣΔ, δήλωσε ότι «πολλοί “τσάροι”, επί ΕΣΣΔ αλλά και πριν το 1917, έκαναν τραγικά λάθη. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που έκαναν σωστές μεταρρυθμίσεις. Στον ίδιο κατάλογο μπαίνει πλέον και ο Πούτιν.
Ο Πούτιν μετά το πλιάτσικο επί Γέλτσιν έβαλε μια κάποια τάξη. Σε μια χώρα που δεν έχει κυβερνηθεί ποτέ δημοκρατικά. Δε θέλω να δικαιολογήσω τον Πούτιν, και να αρχίσει η ΝΔ να λέει πάλι αστειότητες, ότι τάχα υποστηρίζω την εισβολή. Στο Παρίσι σε ειδική συνεδρίαση για το μέλλον της Ευρώπης καταδικάσαμε αποφασιστικά την εισβολή και ζητήσαμε βαριές κυρώσεις. Θέλω, ωστόσο, να δώσω το ιστορικό βάθος. Η αίσθηση της απόλυτης εξουσίας οδηγεί τον Πούτιν σε λάθος κινήσεις. Η εξουσία διαφθείρει. Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».
Τέλος, όσον αφορά τους κερδισμένους της σύγκρουσης, «αυτές είναι οι ΗΠΑ και στο βάθος η Κίνα. Ο Πούτιν είχε φροντίσει να κάνει πρόσφατα μια στρατηγική συμμαχία με το Πεκίνο. Αλλά η Κίνα είναι πολύ ισχυρότερη της Ρωσίας. Ο Ρώσος Τσάρος κινδυνεύει να μπει στο τσεπάκι του Κινέζου Αυτοκράτορα».
