Πόσο κωμικοτραγικός είναι ο επαρχιωτισμός της δεξιάς και των διάφορων συνιστωσών της, τύπου «Μένουμε -στα λόγια- Ευρώπη»! Σαν σύγχρονοι Προκρούστες, κονταίνουν αμέσως κάθε σοβαρό διεθνές γεγονός, μήπως και χωρέσει στην πλατεΐτσα του χωριού τους.
Στον πόλεμο στην Ουκρανία, χώρισαν αμέσως τους Ελληνες σε υπερασπιστές της Δημοκρατίας και φιλοπουτινικούς. Με τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, ο διαχωρισμός είναι ανάμεσα στους πούρους Δημοκράτες του Μακρόν και τους λαϊκιστές, της δεξιάς και της αριστεράς.
Αφιερωμένο στο αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, το κύριο άρθρο των Νέων την περασμένη Δευτέρα, την επομένη των εκλογών, βλέπει ήττα όχι της ακροδεξιάς αλλά του λαϊκισμού: «Τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των Γάλλων ..έδειξαν τον δρόμο της επικράτησης απέναντι σε ένα διαρκώς διογκούμενο κύμα λαϊκιστών, όχι μόνο από την Ακροδεξιά, που προσπαθεί να επιβάλει έναν άλλον τρόπο σκέψης, επενδύοντας στην οργή και τον φόβο των πολιτών.
..Ο Μακρόν χρωστάει την καθαρή επικράτησή του στο μέτωπο που σχηματίστηκε, από ένα ετερόκλητο πολιτικό ακροατήριο, εναντίον του λαϊκισμού που εκπροσωπούσε σ’ αυτές τις εκλογές η Μαρίν Λεπέν».
Διαβάστε επίσης: Προεδρικές εκλογές: Γαλλία και ΕΕ σώθηκαν. Αλλά ως πότε;
Αρχιερέας του επαρχιωτισμού, ο Γ. Πρετεντέρης αναλύει τις εκλογές με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ, που τού βρίσκει αναλογίες με τη Λε Πεν.«Η πικρία και η μνησικακία μετατρέπονται σε πολιτικές στάσεις. Η Λεπέν κατηγορούσε τον Μακρόν για «περιφρόνηση», ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τον Μητσοτάκη για «αλαζονεία».Και στις δύο περιπτώσεις κρύβεται μια ταυτόσημη ιδεολογική επεξεργασία», γράφει στα Νέα, πριν αφιερώσει μια ακόμη σελίδα στο Βήμα για τις γαλλικές εκλογές, όπου, από ότι φαίνεται, συμμετείχε.. και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Παραθέτω χωρίς περικοπές, το σχετικό απόσπασμα- ύψιστο δείγμα αμπελοφιλοσοφίας με ολίγη αλχημεία. Αναφέρεται στην επιλογή των ψηφοφόρων του Μελανσόν:
«Έχω στα χέρια μου τρεις έρευνες για την επιλογή στον β΄ γύρο των συγκεκριμένων ψηφοφόρων.
lΗ εταιρεία Elabe δίνει 38% στον Μακρόν, 44% σε αποχή/λευκό/άκυρο και 18% στη Λεπέν.
lΗ εταιρεία Ipsos-Sopras δίνει 42% στον Μακρόν, 41% σε αποχή/λευκό/άκυρο και 17% στη Λεπέν.
lΗ εταιρεία Ifop δίνει 42% στον Μακρόν, 45% σε αποχή/λευκό/άκυρο και 13% στη Λεπέν.
Εχουμε δηλαδή την εικόνα ενός «τριχοτομημένου» σώματος (να η αλχημεία-ΣΣ) με μέσο όρο ένα 40% στον Μακρόν, ένα 43% σε αποχή κ.λπ., και ένα 16% στη Λεπέν. Ο ίδιος ο Μελανσόν δεν τάχθηκε σαφώς υπέρ του Μακρόν.
Τι από τα τρία όμως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;».
Ti νάναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Μην είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά; Πραγματικά δεν καταλαβαίνει κανείς τι θέλει να πει ο ποιητής, που ήδη πριν τον δεύτερο γύρο, βρίζει ακατάπαυστα τον Μελανσόν (και με την ευκαιρία τον ΣΥΡΙΖΑ) γιατί δεν κάλεσε τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν Μακρόν:
«Ευτυχώς δεν είναι όλοι οι αριστεροί τυχοδιώκτες.
Οι βαριά ηττημένοι Σοσιαλιστές έβγαλαν τους κουβάδες και τις μπατανόβουρτσες να κάνουν αφισοκόλληση στο Παρίσι υπέρ εκείνου που τους νίκησε. Ενώ ούτε οι ηττημένοι Κομμουνιστές μάσησαν τα λόγια τους – αν και με δυσκολία, αν και χωρίς αφισοκόλληση».
Και καλά οι τυχοδιώκτες της αριστεράς. Τι θέση όμως πήρε η κεντροδεξιά-δεξιά του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, της φίλης του κ. Μητσοτάκη και ηττηθείσας υποψηφίου κυρίας Βαλερί Πεκρές;
Aντιγράφω από τη γαλλική Le Monde, στην ανάλυση της μετά τον πρώτο γύρο:
«Η θέση του Κόμματος των Ρεπουμπλικανών (LR) παραμένει εξίσου διφορούμενη(με του Μελανσόν-ΣΣ)). Καμία ψήφος δεν μπορεί να δοθεί στη Μαρίν Λεπέν», αποφάσισε το πολιτικό γραφείο, την επομένη του πρώτου γύρου, χωρίς ωστόσο να διατυπώσει κάλεσμα ψήφου για τον κ. Μακρόν. .. «Οι Ρεπουμπλικάνοι δεν είναι ανταλλάξιμοι ούτε σε μακρονισμό ούτε σε λεπενισμό», γράφει η απόφαση, αφήνοντας στους δεξιούς ψηφοφόρους την επιλογή να ψηφίσουν τον απερχόμενο πρόεδρο, να ψηφίσουν λευκό ή όχι, ή να απόσχουν».
Το LR υιοθέτησε δηλαδή την ίδια θέση με τον Μελανσόν! Ο αρθρογράφος των Νέων και του Βήματος το αποσιωπά, αφού τον συμφέρει για να βγάλει το συμπέρασμα ότι όλοι οι Δημοκράτες είναι υπέρ του Μακρόν:
«Ολοι; Οχι. Πλην στόκων ακροδεξιών (που θα ψηφίσουν τη Λεπέν) και κάτι γελοίων αριστερών ή ακροαριστερών (Μελανσόν και κομπανία) που τα μασάνε ή λένε ότι θα ψηφίσουν λευκό ή ότι θα κάνουν αποχή».
Μήπως δεν αποσιωπούν τη στάση της σύμμαχης δεξιάς, αλλά απλώς δεν διαβάζουν γαλλικές εφημερίδες; Ενα βιβλίο; H κυρία Διαμαντοπούλου, παραδείγματος χάριν, με αφορμή τη δήλωση Τσακαλώτου για το συγχαρητήριο μήνυμα Ανδρουλάκη στον Μακρόν, έκανε «ευγενική υπενθύμιση στον Ευκλείδη Τσακαλώτο»:
«Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά ποια είναι η »νεοφιλελεύθερη» Γαλλία και ο »νεοφιλελεύθερος» Μακρόν. Η Γαλλία είναι η ευρωπαϊκή χώρα με τις μεγαλύτερες κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ και με κατανομή αυτών σε όλες τις πολιτικές κοινωνικής προστασίας (και όχι μόνο στις συντάξεις)». (iefimerida)
Αλλά ένα καλό βιβλίο να διαβάσει κανείς (προτείνω, Thomas Piketty, «Capital in the Twenty First Century») , θα αντιληφθεί ότι οι κοινωνικές ανισότητες έχουν μεγαλώσει δραματικά στη Γαλλία. Ούτε τα «κίτρινα γιλέκα» έπεσαν από τον ουρανό, ούτε το 42% των Γάλλων που ψήφισαν Λε Πεν είναι φασίστες. Είναι ακριβώς η νεοφιλελεύθερη πολιτική του Μακρόν και η υιοθέτηση της δεξιάς ατζέντας, που έστρεψαν μεγάλες μερίδες ψηφοφόρων προς την ακροδεξιά.
Διαβάστε επίσης: Γαλλικές εκλογές: ο Μακρόν και η Λε Πεν, ο Πικετί και ο Πρετεντέρης
Αλλωστε ο ίδιος ο Μακρόν έδειξε να το αντιλαμβάνεται, τονίζοντας αμέσως μετά τη νίκη του ότι «πολλοί συμπατριώτες με ψήφισαν για να αποτελέσουν φράγμα στην ακροδεξιά», ενώ υποσχέθηκε πως θα εφαρμόσει «ένα πρόγραμμα κοινωνικής και οικολογικής ευαισθησίας».
Ο Μακρόν ναι, αλλά όχι οι εγχώριοι «Μένουμε Βαλκάνια», όπως ο συντάκτης του κύριου άρθρου των Νέων, που είδε νίκη του «Μετώπου εναντίον του λαϊκισμού», εξωραϊζοντας την ακροδεξιά. Θα μου πείτε εδώ η υπουργός Παιδείας, στο διαβόητο μήνυμα της προς τους μαθητές για το Οχι του 40, μας είχε πληροφορήσει ότι οι Έλληνες δεν πολέμησαν τον Άξονα, Γερμανούς ναζιστές και Ιταλούς φασίστες, αλλά «τις δυνάμεις του λαϊκισμού». Στην ερμηνεία των γαλλικών εκλογών θα κολλήσουν;
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
