Έχω κατακλυστεί με μηνύματα χαράς από την Κολομβία, από την Κυριακή το βράδυ, όταν εκλέχθηκε ο πρώτος αριστερός πρόεδρος στην ιστορία της χώρας.
Αλλά όπως και στις ζωηρές συζητήσεις που είχαμε στη Μπογκοτά πριν τρεις εβδομάδες, με ευκαιρία τον πρώτο γύρο των εκλογών, το ερώτημα παραμένει: θα μπορέσει ο Γουστάβο Πέτρο να βάλει τάξη στο χάος σε αυτή τη μεγάλη, αλλά τόσο ταλαιπωρημένη χώρα της Λατινικής Αμερικής;
Ενα παράδειγμα: στις αρχές Μαίου, η κυβέρνηση της Κολομβίας προχώρησε στην έκδοση στις ΗΠΑ του νονού και επικεφαλής του εμπορίου ναρκωτικών στα βορειονατολικά της χώρας. Ο διαβόητος Οτόνιο, είναι ένα είδος σύγχρονου Πάμπλο Εσκομπάρ και ήταν ο υπ αριθμόν 1 καταζητούμενος για χρόνια. Ο ιδιωτικός στρατός του. υπολογίζεται σε 1800 ένοπλους άνδρες.
Προχωρώντας σε αντίποινα για την έκδοση, οι υπαρχηγοί του κηρύξαν πενθήμερη «Ενοπλη απεργία»: αν κάποιος καταστηματάρχης ή εργαζόμενος διανοηθεί να.. σπάσει την απεργία, ανοίγοντας το κατάστημα ή πηγαίνοντας στη δουλειά, κινδυνεύει να βρεθεί δολοφονημένος. Τις μέρες που κράτησε η «απεργία», η κοινωνική και οικονομική ζωή παρέλυσε στο ένα τρίτο της χώρας, όπου δρούσε ο Οτόνιο.
► Διαβάστε επίσης:Πρώτη φορά Αριστερά στην Κολομβία
Το αξιοσημείωτο είναι ότι αρκετοί πολίτες δεν συμμετείχαν στην απεργία μόνο γιατί φοβήθηκαν για τη ζωή τους, αλλά και για να διαμαρτυρηθούν. Όπως και ο Εσκομπάρ, οι μεγαλέμποροι ναρκωτικών βοηθούν τους φτωχούς και χρηματοδοτούν κοινωνικές υπηρεσίες, αντικαθιστώντας το ανύπαρκτο και διεφθαρμένο κράτος, σε μια από τις λατινοαμερικανικές χώρες με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες.
Επί πλέον, ο Οτόνιο, με το πονηρό χαμόγελο στη φωτογραφία (κάτω) και μετά τη σύλληψη του, είχε ξεκινήσει να κάνει αποκαλύψεις για τις σχέσεις του με την άρχουσα πολιτική τάξη: έναν πρώην υπουργό και τον πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, έξη πρώην κυβερνήτες και τέσσερις βουλευτές. Η εσπευσμένη έκδοση του ενίσχυσε τις υποψίες ότι η κυβέρνηση ήθελε κουκουλώσει το σκάνδαλο. Η στενή διαπλοκή-συνεργασία πολιτικών και τοπικών αρχών με τις μαφίες των ναρκωτικών, έχει προκαλέσει την πλήρη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στην άρχουσα τάξη.
Ο εκπρόσωπος της τελευταίας ήρθε τρίτος στον πρώτο γύρο και αποκλείστηκε, αλλά τώρα ο Πέτρο παραλαμβάνει μια χώρα γεμάτη πληγές. Η απερχόμενη κυβέρνηση δεν τήρησε την ιστορική συμφωνία του 2016 με τους αντάρτες του Farc, με την οποία τερματίστηκε o εμφύλιος πόλεμος που κράτησε πάνω από 50 χρόνια και στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες Κολομβιανούς.
Η παράδοση των όπλων από τους αντάρτες ήταν κάτι σαν πράσινο φως για την ακροδεξιά και τις παραστρατιωτικές ομάδες, που ξεκίνησαν μια εκστρατεία δολοφονιών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 1.334 πολίτες δολοφονήθηκαν για πολιτικούς λόγους από την ειρηνευτική συμφωνία το 2016 μέχρι πρόσφατα. Στρατός και αστυνομία συμμετέχουν σε μαζικές σφαγές και η ένοπλη βία συγκλονίζει τη χώρα. Ο ίδιος ο νέος πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να κάνει την προεκλογική του εκστρατεία περιτριγυρισμένος από σωματοφύλακες με αλεξίσφαιρες ασπίδες(κεντρική φωτογραφία του άρθρου).
► Διαβάστε επίσης,Κολομβία: μετά τη δική της Βάρκιζα, η αριστερά εκλέγει πρόεδρο
Το μεγαλύτερο στοίχημα του νέου προέδρου, είναι η καταπολέμηση της φτώχειας .Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το 40% του πληθυσμού ζούσε το 2020 κάτω από το όριο της φτώχειας. Ο αριθμός των ατόμων που τρώνε τρεις φορές την ημέρα, μειώθηκε από 90 τοις εκατό πριν από την πανδημία σε 71% σήμερα. Στις ομιλίες του ο νέος πρόεδρος τόνιζε ότι είναι απαράδεκτο ο ημερήσιος μισθός για τους φτωχούς να είναι 3000 πέσος τη μέρα, όσο κοστίζει ένα μπουκάλι γάλα.
Το πρόγραμμα του, το οποίο ενίσχυσε με την παρουσία της ως υποψήφια αντιπρόεδρος η Φράντσα Μάρκες, 40 ετών, Αφροαμερικανή, φτωχή χωρική και ακτιβίστρια, κατόρθωσε να συγκινήσει τους περιθωριοποιημένους πολίτες που δεν πήγαιναν να ψηφίσουν. Το δίδυμο Πέτρο- Φρανσές ψηφίστηκε από περισσότερα από 11 εκατ πολίτες, αριθμός- ρεκόρ στην ιστορία της χώρας. Μέχρι τώρα, η καλύτερη συγκομιδή ψήφων από νικητή προεδρικών εκλογών ήταν 10,4 εκατομμύρια.
Η συμμετοχή στις εκλογές (58% του εκλογικού σώματος) είναι η μεγαλύτερη τον 21ο αίώνα. Μετά την αποτυχία της να περάσει στο δεύτερο γύρο, η δεξιά έσπευσε να υποστηρίξει τον αντίπαλο του Πέτρο, έναν λαΪκιστή εκατομμυριούχο με τόσο ακραίες θέσεις εναντίον των γυναικών και υπέρ της βίας, μπροστά στον οποίο Τραμπ μοιάζει με τη ..μητέρα Τερέζα. Το παλιό σύστημα κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις του και οι ΗΠΑ εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για τις πορεία που πήγαινε να ακολουθήσει ο πιο πιστός και σημαντικός σύμμαχος τους στη Λατινική Αμερική.
Αλλά η ελπίδα της νίκης έφερε στις κάλπες του δεύτερου γύρου 1.240.000 πολίτες περισσότερους από τον πρώτο και σε αυτούς τους νεοφερμένους ψηφοφόρους στηρίχθηκε η νίκη της αριστεράς.
Στις φωτογραφίες που ακολουθούν και μου έστειλαν φίλοι από την Κολομβία, αυτοί οι νέοι ψηφοφόροι κάνουν ουρές και χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να φτάσουν στα εκλογικά κέντρα. Όλοι αυτοί οι πολίτες ελπίζουν ότι ο νέος πρόεδρος θα αλλάξει τη ζωή τους προς το καλύτερο. Ο Πέτρο δεν έχει κανένα λόγο να τους απογοητεύσει. Τον γνωρίζω από την εποχή που είχε επισκεφτεί, ως απλός γερουσιαστής, τις Βρυξέλλες πριν από την πανδημία και έχει καλές προθέσεις.
Εχει όμως να αντιμετωπίσει από την αδίστακτη ολιγαρχία της χώρας μέχρι τις «ένοπλες απεργίες ». Στο ερώτημα αν θα μπορέσει, θα δοθεί απάντηση τα επόμενα χρόνια.
(το βίντεο είναι από τις σκηνές ενθουσιασμού στο Κάλι, την τρίτη σε μέγεθος κολομβιανή πόλη)
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
