«Η κενή διαθήκη του Μωυσή»: εμπλουτισμένο με 25 απολαυστικές γελοιογραφίες του Γιάννη Δερμεντζόγλου, το νέο βιβλίο μου, που καταγράφει καθημερινά τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μόλις κυκλοφόρησε.  Θα διατίθεται δωρεάν για τους συνδρομητές του Tvxs. Ακολουθεί ο πρόλογος του βιβλίου, που έχει τίτλο «Η Πλύση της Μνήμης».

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι η συνέχεια του βιβλίου «Η Μαύρη Βίβλος του Μωυσή», το οποίο διεκτραγωδούσε τις παλινωδίες και τις καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη τον ενάμιση χρόνο από τις εκλογές του 2019. Το τωρινό καλύπτει την περίοδο από το τέλος Νοεμβρίου του 2020 μέχρι και τον Νοέμβριο του 22 και είναι υπερδιπλάσιο σε έκταση. Όχι μόνο γιατί αναφέρεται σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο, αλλά και επειδή στο διάστημα που πέρασε η κυβέρνηση πολλαπλασίασε τα «ανδραγαθήματα» της.

Άφησε να καεί η μισή Εύβοια, η Βαρυμπόμπη και το Τατόι με 2 μποφόρ. Κατασπατάλησε τον δημόσιο πλούτο υπέρ των φίλων της, πολλαπλασίασε τα σκάνδαλα με τις απευθείας αναθέσεις και τις υποθέσεις τύπου Πάτση. Έβγαλε στο σφυρί τα δημόσια αγαθά, με τελευταίο επεισόδιο την ιδιωτικοποίηση και του ΕΣΥ. Συγκάλυψε την μεγάλη υπόθεση Novartis, ενώ εισαγγελείς και δημοσιογράφοι που την ερευνούσαν βρέθηκαν κατηγορούμενοι.

Εξάσκησε αχαλίνωτη αστυνομική βία, ξυλοκοπώντας αδιακρίτως,  με την παραμικρή αφορμή ή και χωρίς αφορμή.  Νομοθέτησε παραβιάζοντας συχνά το Σύνταγμα και συνέχισε να εξαγοράζει ΜΜΕ, απογειώνοντας παράλληλα τις λογοκριτικές πρακτικές. Έβλαψε τη διεθνή εικόνα της χώρας με τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο και τον Έβρο καθώς και την κατρακύλα στη διεθνή κατάταξη για την ελευθερία στον τύπο.

Έσπασε  πανευρωπαϊκά ρεκόρ σε θανάτους από covid και τώρα διεκδικεί τα αντίστοιχα στην τιμή της βενζίνης και την ακρίβειας. Και στο τέλος αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούσε, με όπλο τη διαλυμένη ΕΥΠ  και το predator, από υπουργούς, πολιτικούς αντιπάλους και φίλους, δημοσιογράφους, ευρωβουλευτές και την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, μέχρι την αδελφή του πρωθυπουργού, τον γιό της δήμαρχο Αθηναίων αλλά και την αδελφή του τελευταίου!

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat στα τέλη του Δεκέμβρη του 2022, ο μισθός των εργαζόμενων στη χώρα μας είναι πάνω από 50% χαμηλότερος από τον μέσο όρο της ΕΕ, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει την 5η θέση από το τέλος, μεταξύ των 27 κρατών-μελών.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί μία αποτυχία ιστορικών διαστάσεων, που δεν έχει επαρκώς συνειδητοποιηθεί.

Μετά τη χρεοκοπία στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και το τέλος των μνημονίων το 2018, η χώρα χρειαζόταν μια γενναία, αποτελεσματική πολιτική για να αποφύγει αυτό που είχε καταφέρει με τη συμμετοχή της στη νικήτρια πλευρά του ψυχρού πολέμου: να ξαναγυρίσει στο βαλκανικό της οπισθοδρομικό παρελθόν και περίγυρο.

Δυστυχώς ξαναγυρίζουμε ηττημένοι στη «γειτονιά» μας,  σε όλους τους τομείς. Στους μισθούς, κάτω από την Ελλάδα βρίσκονται τέσσερις χώρες, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία. Η πρώτη θα μας ξεπεράσει σύντομα, όπως έχει συμβεί ήδη με τις άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ή με την Πορτογαλία, η οποία ξεκίνησε από «χαμηλότερα» αλλά είχε την τύχη να βρεθεί τα τελευταία χρόνια με μια κυβέρνηση της αριστεράς αλλά και ένα πιο υγειές πολιτικό και μιντιακό σύστημα.

Σε λίγο θα συγκρινόμαστε με τις χώρες που υπολείπονται σε ανάπτυξη και βρίσκονται εκτός της ΕΕ: τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, το Μαυροβούνιο, τη Σερβία και τη Βοζνία-Ερζεγοβίνη.

Αν ο ένας λόγος που ο κ. Μητσοτάκης, ο Μωυσής μιας Κενής περιεχόμενου Διαθήκης, παραμένει σήμερα στην εξουσία και διεκδικεί την επανεκλογή του είναι το πολιτικό σύστημα και η αναξιοπρέπεια πολιτικών ανδρών που υφίστανται τα πάντα για την παραμονή στην εξουσία, ο άλλος είναι ότι με τη βοήθεια των ολιγαρχικών ΜΜΕ, η μνήμη των πολιτών της έχει κοντύνει.

Η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα μεγάλο netflix, που παρουσιάζει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα σαν εύπεπτες σαπουνόπερες για το κοινό: υπόθεση Πισπιρίγκου, η 12χρονη στον Κολωνό, η Κιβωτός και η ΜΚΟ, είναι μερικά από τα επιτυχημένα σήριαλ της φετινής σαιζόν.

Οι μεγάλες εθνικές προκλήσεις υποβαθμίζονται, ενώ ξεχνιούνται τα συνεχή στραβοπατήματα και οι καταστροφές της κυβέρνησης. Το νέο σκάνδαλο που παραμερίζει το προηγούμενο, προωθεί έναν Μυθιδρατισμό, ένα είδος πλύσης εγκεφάλου, με ιδιαίτερο στόχο το κέντρο της μνήμης. Ακόμα και αυτοί που διάβασαν το χειρόγραφο αυτού του βιβλίου άνθρωποι που παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις, αναφώνησαν: «πόσα έχουν κάνει και τα έχουμε ξεχάσει!». Ο διάσημος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα είχε γράψει ότι η πάλη του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία, είναι η πάλη της μνήμης ενάντια στη λήθη. Το παρόν βιβλίο είναι ακριβώς για να θυμόμαστε.

Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr