Το πρώτο μέρος της συζήτησης με το ChatGPT, το πιο εξελιγμένο πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης που κυκλοφορεί, ασχολήθηκε με τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν για την πραγματική ζωή του Ιησού Χριστού, τις γεωπολιτικές συνθήκες της γέννησης του και τα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα που εξέπεμψε.
Τα συστήματα αυτά «διαβάζουν» με απίστευτη ταχύτητα εκατοντάδες χιλιάδες κείμενα που υπάρχουν στο διαδίκτυο και να κάνουν τη σύνοψη τους σε ένα κείμενο, απαντώντας σε σειρά ερωτήσεων μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Δεν μπορούν να αναπτύξουν νέες θεωρίες ή να προβλέψουν το μέλλον, αλλά συνοψίζουν τη συσσωρευμένη γνώση της ανθρωπότητας, συχνά με μεγάλη ακρίβεια.
Το περιβάλλον λειτουργίας είναι απλό, ένα chat με ερωτήσεις και απαντήσεις όπως το παρακάτω.
Στο σημερινό δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης, εξετάζονται τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα στην ιστορία που ενέπνευσαν οι διδασκαλίες του Ιησού και αν ο κομμουνισμός ένα από αυτά, γιατί η Χριστιανική Εκκλησία συχνά δεν ακολουθούσε τα διδάγματα του και αν η θρησκεία είναι το όπιο του λαού.
Μπορώ να σας κάνω μερικές ακόμα ερωτήσεις στην ίδια συζήτηση για τη ζωή του Ιησού;
Ναι, φυσικά! Παρακαλώ μη διστάσετε να κάνετε οποιεσδήποτε επιπλέον ερωτήσεις έχετε.
Ποια είναι τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα στην ιστορία που ενέπνευσαν οι διδασκαλίες του Ιησού;
Ενέπνευσαν ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων σε όλη την ιστορία, όπως ήταν:
-Η πρώιμη χριστιανική εκκλησία: Στα χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, οι διδασκαλίες του για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη συμπόνια βοήθησαν στη διαμόρφωση των αξιών και των πρακτικών της πρώιμης χριστιανικής εκκλησίας. Πολλές από τις πρώτες χριστιανικές κοινότητες χαρακτηρίζονταν από μια ισχυρή αίσθηση της κοινοτικής διαβίωσης και των κοινών πόρων, με έμφαση στη φροντίδα των φτωχών και των περιθωριοποιημένων.
-Το κίνημα της κατάργησης της δουλείας: Πολλοί από τους ηγέτες του κινήματος της κατάργησης της στις Ηνωμένες Πολιτείες παρακινήθηκαν από τη χριστιανική τους πίστη και από τις διδασκαλίες του Ιησού για την αξία και αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινου όντος. Είδαν τη δουλεία ως παραβίαση του νόμου του Θεού και εργάστηκαν ακούραστα για να την τερματίσουν.
Διαβάστε:Μια συζήτηση με την Τεχνητή Νοημοσύνη για την πραγματική ζωή του Ιησού Χριστού
-Το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων: Στα μέσα του 20ου αιώνα, το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από χριστιανούς ηγέτες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, οι οποίοι είδαν τις διδασκαλίες του Ιησού για την αγάπη, τη συμπόνια και τη δικαιοσύνη ως κεντρικές στον αγώνα τους για φυλετική ισότητα.
-Θεολογία της απελευθέρωσης: Στη Λατινική Αμερική και σε άλλα μέρη του κόσμου, ένα κίνημα γνωστό ως θεολογία της απελευθέρωσης εμφανίστηκε στις δεκαετίες του 1960 και 1970, το οποίο προσπάθησε να εφαρμόσει τις διδασκαλίες του Ιησού στον αγώνα κατά της φτώχειας, της καταπίεσης και της κοινωνικής αδικίας. Πολλοί θεολόγοι της απελευθέρωσης έδωσαν έμφαση στην ιδέα της «προτιμησιακής επιλογής του Θεού για τους φτωχούς» και είδαν τον Ιησού ως υπέρμαχο των περιθωριοποιημένων και καταπιεσμένων.
-Περιβαλλοντισμός: Τα τελευταία χρόνια, πολλοί Χριστιανοί ανησυχούν όλο και περισσότερο για τα περιβαλλοντικά ζητήματα και προσπαθούν να εφαρμόσουν τις διδασκαλίες του Ιησού για τη διαχείριση και τη φροντίδα της γης στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και άλλων περιβαλλοντικών προκλήσεων.
Ήταν ο κομμουνισμός ένα από τα κινήματα που ενέπνευσε η διδασκαλία του Ιησού;
Αποτελεί θέμα συζήτησης μεταξύ των μελετητών και των θεολόγων κατά πόσον ο κομμουνισμός εμπνεύστηκε άμεσα από τις διδασκαλίες του Ιησού. Ενώ ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ του κομμουνισμού και των διδασκαλιών του Ιησού σχετικά με την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα, άλλοι έχουν επισημάνει σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο.
Ο κομμουνισμός είναι μια ιδεολογία που εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα, κυρίως ως απάντηση στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της βιομηχανικής επανάστασης. Υποστηρίζει τη συλλογική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, με στόχο τη δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας στην οποία οι πόροι θα διανέμονται ανάλογα με τις ανάγκες.
Διαβάστε:Ο Ιησούς ως κοινωνικός επαναστάτης
Οι διδασκαλίες του Ιησού, από την άλλη πλευρά, αφορούσαν κυρίως την ατομική ηθική και τις προσωπικές σχέσεις και δεν υποστήριζε κάποιο συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα ή πολιτική ιδεολογία. Αν και μίλησε ενάντια στις αδικίες και τις ανισότητες της εποχής του, το μήνυμά του επικεντρώθηκε κυρίως στη Βασιλεία του Θεού, την οποία περιέγραψε ως ένα βασίλειο κοινωνικής δικαιοσύνης, συμπόνιας και ισότητας.
Επιπλέον, ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι η έμφαση που δίνει ο κομμουνισμός στη συλλογική ιδιοκτησία της περιουσίας και στην κατάργηση των ατομικών δικαιωμάτων, έρχεται σε αντίθεση με τις διδασκαλίες του Ιησού για την αξία του κάθε ατόμου και την εγγενή αξία και αξιοπρέπειά του.
Συνολικά, ενώ μπορεί να υπάρχουν κάποιες ομοιότητες μεταξύ του κομμουνισμού και των διδασκαλιών του Ιησού για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα, είναι απίθανο ο κομμουνισμός να μπορεί να αποδοθεί άμεσα στον Ιησού ή στις διδασκαλίες του.
Αναφέρατε στις απαντήσεις σας τις διδασκαλίες του Ιησού «σχετικά με την κοινωνική δικαιοσύνη και την υπεράσπισή του για τους περιθωριοποιημένους και καταπιεσμένους». Στη συνέχεια ο χριστιανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία εκατομμυρίων ανθρώπων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι καθώς περνούσαν οι αιώνες, η διδασκαλία του δεν ακολουθήθηκε από τον κλήρο;
Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία σε όλη την ιστορία που δείχνουν ότι η Χριστιανική Εκκλησία δεν ακολουθούσε πάντα τις διδασκαλίες του Ιησού για την κοινωνική δικαιοσύνη και την υπεράσπιση των περιθωριοποιημένων και καταπιεσμένων. Ενώ πολλοί μεμονωμένοι χριστιανοί και χριστιανικές οργανώσεις εργάστηκαν ακούραστα για την προώθηση της δικαιοσύνης και της ισότητας, υπήρξαν επίσης φορές που η Εκκλησία υπήρξε συνένοχη σε συστήματα καταπίεσης, όπως οι Σταυροφορίες, η Ιερά Εξέταση και η αποικιοκρατία.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν επίσης πολλά παραδείγματα χριστιανών και χριστιανικών οργανώσεων που εργάστηκαν για την ανακούφιση των δεινών και την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Για παράδειγμα, πολλές χριστιανικές εκκλησίες και οργανώσεις συμμετείχαν σε κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα, την ειρήνη και την οικονομική δικαιοσύνη και υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα περιθωριοποιημένων κοινοτήτων.
Διαβάστε:Σοσιαλισμός και Θρησκεία, του Β.Ι. Λένιν
Συνολικά, αν και είναι αλήθεια ότι η Εκκλησία δεν ανταποκρινόταν πάντα στις διδασκαλίες του Ιησού για την κοινωνική δικαιοσύνη, υπήρξαν επίσης πολλά παραδείγματα χριστιανών που προσπάθησαν να ενσαρκώσουν αυτές τις διδασκαλίες στη ζωή και το έργο τους.
Ποιος είναι ο λόγος για αυτό; Η απληστία, η γραφειοκρατία, η ανθρώπινη φύση;
Οι λόγοι για τους οποίους η Εκκλησία δεν έχει πάντα ανταποκριθεί στις διδασκαλίες του Ιησού σχετικά με την κοινωνική δικαιοσύνη είναι πολύπλοκοι και πολύπλευροι και πιθανώς περιλαμβάνουν έναν συνδυασμό παραγόντων.
Ένας πιθανός παράγοντας είναι η διεφθαρμένη επιρροή της εξουσίας και του πλούτου. Καθώς η Εκκλησία γινόταν όλο και πιο ισχυρή και με μεγαλύτερη επιρροή στη διάρκεια της ιστορίας, μπορεί να γινόταν πιο επιρρεπής στη διαφθορά και στην επιδίωξη κοσμικού κέρδους, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε παραμέληση των διδασκαλιών του Ιησού για τη δικαιοσύνη και τη συμπόνια.
Ένας άλλος παράγοντας μπορεί να είναι οι εγγενείς περιορισμοί και τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης. Ενώ οι Χριστιανοί προσπαθούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα και τις διδασκαλίες του Ιησού, εξακολουθούν να είναι ασταθή ανθρώπινα όντα που είναι επιρρεπή σε λάθη, προκαταλήψεις και αμαρτίες. Αυτό μπορεί να δυσχεράνει τη συνεπή τήρηση των υψηλών ηθικών προτύπων που υποστήριζε ο Ιησούς.
Διαβάστε:Η Αριστερά και το Ευαγγέλιο. Του Χρήστου Λάσκου
Μπορεί επίσης να υπάρχουν πολιτιστικοί και ιστορικοί παράγοντες, όπως η επιρροή των κοινωνικών προτύπων και αξιών που έρχονται σε αντίθεση με τις διδασκαλίες του Ιησού. Για παράδειγμα, κατά τη μεσαιωνική περίοδο στην Ευρώπη, πολλοί Χριστιανοί αποδέχθηκαν την ιδέα του «δίκαιου πολέμου» και πίστευαν ότι η βία ήταν ένα αποδεκτό μέσο επίλυσης συγκρούσεων, παρόλο που ο Ιησούς δίδασκε ένα μήνυμα μη βίας και ειρήνευσης.
Συνολικά, οι λόγοι για τους οποίους η Εκκλησία δεν ανταποκρίθηκε πάντοτε στις διδασκαλίες του Ιησού σχετικά με την κοινωνική δικαιοσύνη είναι πιθανότατα πολύπλοκοι και πολύπλευροι και αντανακλούν τις προκλήσεις και τους περιορισμούς του να είσαι ένας αλάνθαστος άνθρωπος που προσπαθεί να ανταποκριθεί σε ένα ιδανικό.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού;
Η φράση «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού» είναι ένα διάσημο απόσπασμα του Καρλ Μαρξ και συχνά ερμηνεύεται ότι η θρησκεία είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιούν οι ισχυροί για να ελέγχουν τις μάζες και να τις εμποδίζουν να επαναστατήσουν ενάντια στην οικονομική και πολιτική τους καταπίεση.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η άποψη του Μαρξ για τη θρησκεία ήταν πολύ πιο διαφοροποιημένη από ό,τι υποδηλώνει αυτό το απόσπασμα. Πίστευε ότι η θρησκεία ήταν μια απάντηση στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής και ότι μπορούσε να εξυπηρετήσει τόσο προοδευτικούς όσο και οπισθοδρομικούς σκοπούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θρησκεία θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή παρηγοριάς και αλληλεγγύης για τους καταπιεσμένους, ενώ σε άλλες περιπτώσεις θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο ενίσχυσης του status quo και δικαιολόγησης της ανισότητας.
Έτσι, ενώ είναι σίγουρα αλήθεια ότι η θρησκεία έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς για να δικαιολογήσει την καταπίεση και την ανισότητα, θα ήταν υπεραπλούστευση να πούμε ότι είναι πάντα και αναγκαστικά ένα «οπιούχο» που αμβλύνει τα επαναστατικά ένστικτα των ανθρώπων.
Στα κείμενα έγιναν ελάχιστες συντακτικές διορθώσεις. Οι συνομιλίες έγιναν στα ελληνικά και στα αγγλικά. Η ΤΝ «διαβάζει» περισσότερα κείμενα στα αγγλικά και συχνά δίνει πληρέστερες απαντήσεις. Για τη μετάφραση των απαντήσεων στα αγγλικά, χρησιμοποιήθηκε το προηγμένο εργαλείο αυτόματης μετάφρασης DeepL.
*Η εικόνα του άρθρου είναι από το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης DreamStudio, στο οποίο δίδονται γραπτές εντολές, που μετασχηματίζει σε εικόνα.
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
