Το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας αυξάνεται σταθερά από το 2000, περίπου δηλαδή από την υλοποίηση της νομισματική ένωσης. Το 2013, η γερμανική οικονομία είχε πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ύψους 206 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο ισούται με το 7,5% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ)(1), ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι το πλεόνασμα μπορεί να είναι ακόμα υψηλότερο για το 2014 και το 2015(2). Αυτό το υπερβολικό πλεόνασμα, που υπερβαίνει το ανώτατο όριο 6% που συνιστάται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή(3), έχει κατηγορηθεί ως ο λόγος που επιβλήθηκαν πρόσθετα βάρη σε άλλα κράτη μέλη, τα οποία πασχίζουν να ανακάμψουν από την οικονομική κρίση. Αν μια χώρα έχει πλεόνασμα, μια άλλη πρέπει να εμφανίσει έλλειμμα, καθώς οι επιπλέον καταθέσεις/εξαγωγές της χώρας που εμφανίζει πλεόνασμα πρέπει να απορροφηθούν από μια άλλη χώρα υπό τη μορφή επενδύσεων, κατανάλωσης ή εισαγωγών(4).

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Τι μέτρα είναι διατεθειμένη να λάβει και ποια πρόταση προτίθεται να προωθήσει ώστε να ανακουφίσει το βάρος που μεταβιβάστηκε στα υπόλοιπα κράτη μέλη από το υπερβολικό πλεόνασμα της Γερμανίας;
2. Συμμερίζεται την άποψη ότι η Γερμανία πρέπει να αυξήσει τους μισθούς, να προχωρήσει σε εκσυγχρονισμό των δομών της και να δημιουργήσει κίνητρα για την ενίσχυση των επενδύσεων και της κατανάλωσης(5); Τι μέτρα προτίθεται να ζητήσει από τη Γερμανία για αυτόν τον σκοπό;