Αναφερόμενος τέλος στις διαρροές περί ανασχηματισμού, είπε ότι όπου χρειαστούν αλλαγές -έστω και περιορισμένες- πρέπει να γίνουν.
Συγκεκριμένα σχετικά με τις δηλώσεις του κ. Ρέγκλινγκ – σύμφωνα με τις οποίες ο κ. Τσακαλώτος είναι καλός, αλλά ορισμένοι υπουργοί δεν προωθούν τις μεταρρυθμίσεις-, ο κ. Κούλογλου ανέφερε ότι τις προάλλες ο Σόιμπλε έλεγε ότι είναι καλός ο Τσακαλώτος, αλλά δεν είναι καλός ο Τσίπρας. Για κάποιο περίεργο λόγο έχουν αρχίσει τώρα να παίζουν ένα ανύπαρκτο σενάριο διαφορών μεταξύ Τσακαλώτου-Τσίπρα, Τσακαλώτου-άλλων υπουργών κτλ. Αυτό οφείλεται στο ότι στον ESM o Ρέγκλινγκ είναι άνθρωπος του Σόιμπλε κι ο Σόιμπλε δεν μπορεί να δεχτεί ότι αυτή η κυβέρνηση έχει καταφέρει να επιβιώσει. Μάλιστα ένα χτεσινό άρθρο στη Wall Street General αναφέρει ότι ο Σόιμπλε θα προτιμούσε να έχει μιαν άλλη κυβέρνηση που να είναι με τη δική του παράταξη.
Από τη στιγμή που υπήρξε αυτή η συμβιβαστική συμφωνία, που όμως δίνει ένα περιθώριο ανάσας, από τη δική μας πλευρά θα πρέπει όλος ο μηχανισμός να δουλέψει για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων και όχι για κάτι παραπάνω, αλλά ούτε και για τίποτα λιγότερο. Αν δεν υλοποιηθούν αυτά που συμφωνήθηκαν, θα ξεκινήσουμε νέα φασαρία στην επόμενη αξιολόγηση και δεν πρέπει να δοθεί ένα τέτοιο πρόσχημα. Η κυβέρνηση πρέπει να δουλέψει συντονισμένα γι” αυτό το σκοπό, ώστε από κει και πέρα να προχωρήσουμε ομαλά. Ο επικεφαλής του ΕSM μπορεί να μεν να λέει αυτά που λέει, αλλά λέει επίσης ότι μπορούμε να βγούμε στις αγορές ακόμη και μέσα στο 2017 ή στις αρχές του 2018 κι αυτός πρέπει να είναι ο στόχος της κυβέρνησης, να μπορούμε να δανειζόμαστε από τις αγορές.
Ο κ. Κούλογλου παρατήρησε ότι υπάρχουν υπουργεία που κάνουν πολύ καλή δουλειά και άλλα που καθυστερούν. Σε ορισμένες περιπτώσεις η δουλειά έχει παραλύσει λόγω της αναμονής του αποτελέσματος της αξιολόγησης, που ούτως ή άλλως δεν ήταν σωστό. Ασφαλώς θα έπρεπε να παραχθεί περισσότερο έργο, να υπάρξει καλύτερος συντονισμός μεταξύ των υπουργείων, τώρα που ο Πρωθυπουργός έχει πιο ελεύθερα τα χέρια του, μετά το κλείσιμο όλης αυτής της διαπραγματευτικής περιόδου, που απαιτούσε την ενασχόληση του ίδιου προσωπικά.
Αναφερόμενος στις διαρροές περί ανασχηματισμού, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση και οι υπουργοί δεν έχουν μπορέσει να κριθούν κανονικά για το έργο τους, λόγω όλης αυτής της αβεβαιότητας και της περιπέτειας που επικρατούσε. Άρα θα ήταν καλό να τους δοθεί λίγος παραπάνω χρόνος. Από την άλλη μεριά όμως, εκεί που χρειάζονται αλλαγές -έστω και περιορισμένες- πρέπει να γίνουν. Αν όλα πάνε όπως δείχνουν να πηγαίνουν, οι εκλογές θα γίνουν το 2019 -είτε το καλοκαίρι, είτε κανονικά το Σεπτέμβριο που θα κλείσει τετραετία η κυβέρνηση. Άρα ο χρόνος δεν είναι και πάρα πολύς. Μιλάμε για δύο χρόνια, αλλά από την άλλη μεριά είναι τα περισσότερα χρόνια που έχει μια κυβέρνηση μπροστά της, από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν ακόμη λιγότερο χρόνο μπροστά τους. Μας δίνεται η δυνατότητα τώρα να δουλέψουμε με προοπτική τουλάχιστον δύο ετών, να αναστραφεί το κλίμα και να αναθερμανθεί η οικονομία. Στην πραγματικότητα, καλές είναι όλες οι συμφωνίες αλλά στην Ελλάδα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις επιχειρήσεις, με τους απλούς πολίτες, με τη φορολογία, με όλα αυτά τα επώδυνα μέτρα, που σιγά σιγά πρέπει να ελαφρύνονται και με το κλίμα που πρέπει να αλλάξει.
Σχετικά με τις άτυπες επαναπροωθήσεις Τούρκων στα σύνορα, ο Στέλιος Κούλογλου ανέφερε ότι οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη ζητήσει επίσημη ενημέρωση για το θέμα, που έχει αρχίσει να απασχολεί το ευρωκοινοβούλιο και θα το απασχολήσει σίγουρα και στο μέλλον. Και στον ίδιο έχει φτάσει μια τέτοια καταγγελία από έναν Τούρκο δημοσιογράφο – ανταποκριτή στις Βρυξέλλες πριν τον διώξει η εφημερίδα του, γιατί έπεσε στα χέρια του Ερντογάν. Με τέτοια περιστατικά σαφέστατα παραβιάζονται τα δικαιώματα και όλες οι διεθνείς συνθήκες που αφορούν ανθρώπους που ζητούν άσυλο γιατί διώκονται από τη χώρα τους. Και η δικιά μας χώρα έχει βρεθεί -όχι πολύ παλαιότερα- σε αντίστοιχες καταστάσεις. Άνθρωποί της βρέθηκαν κυνηγημένοι και αναγκάστηκαν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ούτε να πάθουμε την αμνησία άλλων χωρών, που έχουν ξεχάσει τι έχουν περάσει και τηρούν αυτή τη στάση απέναντι στους πρόσφυγες, δηλαδή κυρίως στις χώρες της Αν. Ευρώπης (Ουγγαρία κτλ).