Ποιος θα κερδίσει τις εκλογές στις ΗΠΑ; Follow the money | Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr

Permalink

Το 1895, ο Μαρκ Χάννα, ένας γερουσιαστής από την πολιτεία του Οχάιο, είχε δηλώσει:«δύο είναι τα σημαντικά πράγματα στην πολιτική. Το πρώτο είναι τα λεφτά και δεν θυμάμαι ποιο είναι το δεύτερο».

Ο κ. Χάννα ίσως είναι ο πιο διορατικός πολιτικός στην αμερικανική ιστορία.  Εκατόν είκοσι πέντε χρόνια μετά τη διάσημη ρήση του, ο ρόλος του χρήματος έχει γίνει τόσο αποφασιστικός, ώστε το 1895 να μοιάζει σαν η ρομαντική εποχή των ιδεαλιστών πολιτικών. Στις σημερινές ΗΠΑ, από τους 100 γερουσιαστές, σύγχρονους συναδέλφους του κ. Χάννα, σχεδόν οι μισοί είναι εκατομμυριούχοι.  Στις εκλογές του Κογκρέσου, στο 90% των αναμετρήσεων, ο υποψήφιος που συγκεντρώνει τα περισσότερα χρήματα, κερδίζει την «κούρσα». Και για να επανεκλεγεί, διαπλέκεται με τα οικονομικά συμφέροντα για να χρηματοδοτήσουν την προσεχή προεκλογική εκστρατεία του.

Όπως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα, τα δις που ξοδεύονται στις προεδρικές εκλογές αυξάνονται από το 1980 με γεωμετρική πρόοδο. Και για τις προεδρικές εκλογές ισχύει το ίδιο: o υποψήφιος που συγκεντρώνει τα περισσότερα χρήματα εκλέγεται. Δέστε τον Μπους το 2000(κόκκινο χρώμα) και τον Ομπάμα(μπλε) το 2008. Η Χίλαρι Κλίντον μάζεψε τα περισσότερα χρήματα το 2016 και πράγματι κέρδισε τη λαϊκή ψήφο με 3 εκατ ψήφους διαφορά.

Ο Τραμπ εξελέγη πρόεδρος χάρις στο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ και τη νίκη του σε ορισμένες πολιτείες κλειδιά, αλλά αυτό δεν φαίνεται να επαναληφθεί. Μάλιστα αυτή τη φορά και η Wall Street είναι με τον Μπάιντεν, παρότι ο Τραμπ έδωσε μεγάλα φορολογικά προνόμια στις εταιρείες και στα golden boys και το Χρηματιστήριο συνέχισε να ανεβαίνει, ακόμη και επί πανδημίας.

Ο κοροναϊός είναι η βασική αιτία για αυτό. Αλλιώς ο Τραμπ θα είχε πολύ περισσότερες  πιθανότητες να επανεκλεγεί, μαζεύοντας και περισσότερα χρήματα. Η αλλοπρόσαλλη πολιτική του  έκανε τους χρηματιστές να στραφούν προς ένα σταθερότερο επενδυτικό περιβάλλον, το οποίο θα εξασφαλίσει η εκλογή του Μπάιντεν (ο ίδιος άλλωστε έχει διακριθεί ως λομπίστας για λογαριασμό εταιρειών και πιστωτικών καρτών).

Έτσι ενώ στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις ο χρηματοπιστωτικός τομέας παραδοσιακά ενίσχυε περισσότερο την εκστρατεία των Ρεπουμπλικάνων υποψήφιων, αυτή τη φορά χορήγησε 100 εκατομμύρια δολάρια περισσότερα στον Μπάιντεν από ότι έδωσε στον Τραμπ. Ο πίνακας επάνω δείχνει τη διαφορά στα χρήματα είχαν μάζεψει συνολικά, μερικές μέρες πριν. Ο Τραμπ είναι πολύ δύσκολο να διαψεύσει τη ρήση του Μαρκ Χάννα και τον κανόνα follow the money(ακολούθα τα λεφτά).

Το άλλο θέμα βεβαίως είναι μήπως τα πράγματα πάρουν τον εφιαλτικό δρόμο που φοβούνται στις Βρυξέλλες. Ο Τραμπ να αμφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως είχε αφήσει να εννοηθεί το καλοκαίρι, προκαλώντας μια νέα διεθνή αναστάτωση και πυροδοτώντας το κλίμα εμφυλίου που υπάρχει για χρόνια στις ΗΠΑ. Το γεγονός ότι οι επιστολικοί ψήφοι( βασικά υπέρ των Δημοκρατικών) θα καταμετρηθούν αργότερα από τα ψηφοδέλτια στις κάλπες, όπου θα προσέλθουν μαζικά οι πιστοί «Τραμπιστές» , μπορεί να του δώσει το επιχείρημα που χρειάζεται για να φωνάξει νοθεία.

Σε αυτή την περίπτωση θα παίξει ρόλο ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του Ντόναλντ Τράμπ, όπως σκιαγραφείται από την εκπομπή Frontline του αμερικανικού δικτύου PBS, που δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο μέσω συνεντεύξεων διαμορφώνεται το προφίλ των υποψηφίων και αναδεικνύεται πως αντιδρούν σε περιόδους κρίσης. Ακολουθούν εννέα στιγμιότυπα από τη ζωή του:

1. “Πράγματι, έπαιζε μονόπολη. Έπαιζε με τον αδερφό του, έπαιζε με τον Ρόμπερτ, όμως περισσότερο έπαιζε με τα τουβλάκια του. Όλη την ώρα έπαιζε με αυτά”, λέει η μητέρα του Τραμπ.

2. “Όταν ήταν 2,5 ετών η μητέρα του αρρώστησε βαριά. Ο Ντόναλντ τότε ήταν σε πολύ κρίσιμη ηλικία, και ένιωσε ότι τον εγκατέλειπε. Έκτοτε δεν νομίζω ότι εμπιστεύθηκε ποτέ ειλικρινά τις γυναίκες. Του είναι σχεδόν αδύνατο να συνδεθεί βαθύτερα μαζί τους, επειδή δεν τον κατάφερε ποτέ μαζί της”, δηλώνει η ανιψιά του.

3. Ο νεαρός Ντόναλντ περνάει μια ακόμη κρίση: στην οικογένεια του κυριαρχεί το πρότυπο του πατέρα του, που ήταν ένας αδίστακτος μεσίτης. Μάλλον η σχέση που είχε με τον πατέρα του, ευθύνεται για τα όσα ο ίδιος έγινε. Ο πατέρας του ήταν βάναυσος. Σκληρός, με ελάχιστη ενσυναίσθηση. Το μάθημα που δίδαξε στα παιδιά του (μόνο στα αγόρια) ήταν να ανταγωνίζονται, να νικούν, να είναι killers. Να κάνουν τα πάντα για να κερδίζουν.

4. Η στρατιωτική ακαδημία ήταν για αυτόν ένα πενταετές σχολείο πως να γίνει νταής. Ο Ντόναλντ Τράμπ φώναζε στους συμμαθητές του. Τους έσπρωχνε. Όσοι δεν τον άκουγαν, τους κυνηγούσε με ένα σκουπόξυλο.

5. “Όταν μπήκε σε ένα τελειωμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, του Plaza, εξ αρχής δεν του άρεσαν τα έπιπλα. Και άρχισε να βρίζει την Ιβάνα (σύζυγό του), που είχε κάνει την ανακαίνιση. Κατόπιν άρχισε να σπάει ένα έπιπλο”, σχολιάζουν οι στενοί συνεργάτες σημειώνοντας ότι δεν τον είχαν ξαναδεί έτσι.

6. Δεν του αρέσει να ακούει κακά νέα. Είναι τόσο αισιόδοξος, που κάποιες φορές αρνείται να ακούσει το οτιδήποτε. Ακόμη και αν πηγαίνει ολοταχώς στον γκρεμό, δεν θέλει να ξέρει τι συμβαίνει.

7. Αντιλαμβάνεται την σύγκρουση, την δημοσιότητα, την ισχύ της τηλεόρασης. Αντιλαμβάνεται πως να κυριαρχεί.

8. Αρέσκεται στο να βρίσκει εχθρούς και να παρουσιάζει τον εαυτό του ως σωτήρα. Όπως έκανε πρόσφατα με τους αντίφα.

Η τελευταία δήλωση προέρχεται από τον ίδιο τον Ντόναλντ Τράμπ:

“Ο εγωισμός είναι ενδιαφέρον πράγμα. Πάντα με παρουσιάζουν σαν κάποιον με μεγάλο εγώ, αλλά δεν νομίζω ποτέ να συνάντησα κάποιον επιτυχημένο άνθρωπο που δεν είχε μεγάλο εγώ. Αν δεν έχεις μεγάλο εγώ, δεν θα γίνεις πετυχημένος. Είναι τόσο απλό”.

 


(Visited 7 times, 1 visits today)

Read more:
355044-grammateis_kai_kerameoi_talimpan...
Γραμματείς και Κεραμέοι, Ταλιμπάν…

Σκίτσο του Γιάννη Δερμεντζόγλου

Close