Διάβασα διάφορα αποκλειστικά ρεπορτάζ για τι ακριβώς ειπώθηκε στη πρόσφατη συνομιλία του Αμερικανού προέδρου με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Ομολογώ ότι δεν βγήκα σοφότερος και σίγουρα δεν βγήκε είδηση: οι ΗΠΑ μας αγαπούν γιατί είμαστε καλά παιδιά και τους δίνουμε βάσεις, με τους Τούρκους είναι καχύποπτοι αλλά είναι και αυτοί σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Τα γνωστά.
Είναι πιο ενδιαφέρον να μάθουμε τι έχει κάνει ο Μπάιντεν, τις πρώτες εβδομάδες της προεδρίας του και να συγκρίνουμε με τα πεπραγμένα της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Αμερικανός πρόεδρος κατάφερε να περάσει από τη Βουλή και τη διστακτική Γερουσία, ένα γιγαντιαίο « Πρόγραμμα Διάσωσης » της αμερικανικής κοινωνίας και οικονομίας, ύψους 1,9 τρις $, που θα επηρεάσει τη ζωή δεκάδων εκατομμυρίων πολιτών.
Το χωρίς προηγούμενο πρόγραμμα θα προσφέρει σε κάθε Αμερικανό που κερδίζει κάτω από 75.000$ το χρόνο μια επιταγή 1400$, θεσπίζει εβδομαδιαίο επίδομα ανεργίας 300$ την εβδομάδα γα τους επόμενους μήνες, πρόσθετες ενισχύσεις για τις οικογένειες με παιδιά, ΜΗ επιστρεπτέες προκαταβολές σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας και των υπερχρεωμένων φοιτητών, ενώ 40 δις θα διατεθούν για επιδόματα στέγης. Συνολικά, το πρόγραμμα υπολογίζεται ότι θα βελτιώσει κατά 20% το εισόδημα των φτωχότερων Αμερικανών, μέσα στο 2021!
O Μπαίντεν άλλαξε και πολλά πράγματα στην εξωτερική πολιτική. Επιστρέφει στη συμφωνία του Παρισίου για το κλίμα, σταμάτησε την κατασκευή του τείχους της ντροπής στα σύνορα με το Μειξκό υιοθετώντας μια πιο ανθρωπιστική πολιτική απέναντι στη μετανάστευση, αν και του κοστίζει πολιτικά λόγω των αντιδράσεων της ακροδεξιάς. Μέχρι και τις δολοφονικές επιθέσεις των αμερικανικών drones στη Μέαη Ανατολή περιόρισε, οι οποίες έχουν κοστίσει -και συνεχίζουν να το κάνουν- εκατοντάδες ζωές αθώων πολιτών.
Αλλά η αλλαγή που έχει ιστορική διάσταση, είναι στη φιλοσοφία της οικονομικής πολιτικής. Ο νέος Αμερικανός πρόεδρος ανήκε στη συντηρητική πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος. Για αυτή τη σχολή του Κλίντον και του Βρετανού Μπλαιρ, η αύξηση του δημοσίου χρέους αποτελούσε έγκλημα καθοσιώσεως και ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός απαράβατη αρχή. Τώρα ο Μπαίντεν φτάνει το χρέος στο 130% του ΑΕΠ, προσθέτει ότι θα δαπανήσει ακόμη 3 έως 4 τρις! για υποδομές,την εκπαίδευση, τη μείωση κατανάλωσης άνθρακα και τις εργαζόμενες γυναίκες. Εξηγεί ότι για να βρεί τα χρήματα θα φορολογήσει τους πλούσιους και τις μεγάλες επιχειρήσεις και δεν αντιδρά κανείς!
Η διπλή αμερικανική τραγωδία, του Τραμπ και της θανατηφόρας πανδημίας, έσπρωξε λοιπόν αυτόν τον πολύ μετριοπαθή Δημοκρατικό σε κινήσεις που θυμίζουν ανάλογες του προέδρου Ρούσβελτ τη δεκαετία του 30, μετά το οικονομικό κραχ.
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, ο κ. Μητσοτάκης επιμένει στον νεοφιλελευθερισμό, αρνείται να ενισχύσει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και να τα βάλει με τους ιδιώτες ακόμη και τη στιγμή που οι πολίτες πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ. Χθες παρουσίασε στο υπουργικό Συμβούλιο ένα Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που κάπου θα αρχίζει να εφαρμόζεται στο μέλλον: « η χώρα μας θα είναι μία από τις πρώτες (της ΕΕ) που θα υποβάλει το τελικό της σχέδιο πριν τη λήξη της προθεσμίας στο τέλος Απριλίου, ώστε να μπορούμε να επιταχύνουμε και την έλευση των σχετικών πόρων. Στόχος είναι να έχουμε τις πρώτες εκταμιεύσεις πριν το τέλος του καλοκαιριού».
Αν λοιπόν ο κ. Μπάιντεν είχε όρεξη και ήταν καλός φίλος, θα έπρεπε να εξηγήσει στον κ. Μητσοτάκη ότι οι καιροί έχουν αλλάξει, γιατί μετά την πανδημία τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Ότι όπως η κρίση επιμηκύνεται, ακόμη και αυτό το φιλόδοξο σχέδιο ανάκαμψης των Βρυξελλών δεν αρκεί, την ίδια στιγμή που για πολλές χώρες της ΕΕ-και πάνω από όλες η Ελλάδα- το χρέος γίνεται αβάσταχτο. Kαι ότι χρειάζονται πολύ πιο γενναία μέτρα, αλλαγή ολόκληρης της φιλοσοφίας της κυβέρνησης,. «Θέλω να αλλάξω το μοντέλο», συνόψιζε ο Μπάινετεν προχθές. «Να αρχίσουμε να αμείβουμε την εργασία, όχι μόνο τον πλούτο».
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
