Έκλεισαν σήμερα 10 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Παπάζογλου. Ενός ξεχωριστού ανθρώπου, δημιουργικού, ευαίσθητου, καλόκαρδου. Δεν θυμάμαι αν είχαμε γνωριστεί σε μια αξέχαστη συναυλία του στη Σκύρο ή στο «Bahçe çiflik», το μπαράκι που είχε φτιάξει στο πατρικό σπίτι της μητέρας του, στους Νέους Επιβάτες. Ήταν κι αυτός Μικρασιάτης και κολλήσαμε αμέσως, χωρίς πολλά-πολλά.

Στον ένα χρόνο από τον θάνατο του, μαζευτήκαμε κάποιοι φίλοι στο σπίτι στη Θέρμη, για ένα γλυκόπικρο γλέντι στη μνήμη του. Από εκείνη τη μέρα και τα παρακάτω βίντεο.

Ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει νέους καλλιτέχνες, με όλα τα άλλα ταλέντα που είχε πέρα από το τραγούδι και τη μουσική. Του παραγωγού, του ηχολήπτη, του ενορχηστρωτή. Ήπιαμε από το κρασί που έφτιαχνε, στο λαιμό του μπουκαλιού ένα κόκκινο κασκόλ, σαν κι αυτό που φορούσε.