Το διαβάσαμε και αυτό, από αρθρογράφο των Νέων: ο Ολαφ Σολτς, υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, κατάφερε να φέρει το κόμμα του πρώτο στις δημοσκοπήσεις, γιατί το έκανε όπως ο Μητσοτάκης.
Δημοφιλής ο ίδιος αλλά με το κόμμα του να υστερεί, ο Ολαφ «έστειλε τότε ένα μήνυμα στους συμπατριώτες του μέσω μιας συνέντευξής του στους Financial Times: «Αν με θέλετε καγκελάριο, θα πρέπει να ψηφίσετε SPD»..
..Μια ανάλογη τακτική ακολούθησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να εκλεγεί πρώτα πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια πρωθυπουργός. Ο ίδιος διαφωνεί σε πολλά σημεία με το κόμμα του. Επίσης δεν έχει ψευδαισθήσεις για τις ικανότητες των περισσότερων στελεχών του μηχανισμού. Είπε λοιπόν στους ανθρώπους που, ανεξάρτητα από την ιδεολογία τους, τον εκτιμούν και του έχουν εμπιστοσύνη: κάντε με πρωθυπουργό και μη σας νοιάζει, ξέρω εγώ πού θα βρω αυτούς με τους οποίους θα κυβερνήσω».
Στην πραγματικότητα, ο Σολτς δεν είπε τίποτα από όλα αυτά, είτε για το «άχρηστο κόμμα» του με το οποίο τάχα διαφωνεί, ούτε ότι ως πρωθυπουργός θα κάνει τα δικά του. Η πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις μετά από 15 χρόνια είναι ασφαλώς ένα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα. Αλλά το ποσοστό που δίνουν οι τελευταίες μετρήσεις στους Σοσιαλδημοκράτες, είναι λίγο μεγαλύτερο από το 20%. Είναι δηλαδή το ποσοστό που πήρε το κόμμα στις εκλογές του 2017 και προκάλεσε εσωτερικούς τριγμούς και αυτομαστίγωμα.
Η πτώση των Σοσιαλδημοκρατών τις δύο τελευταίες δεκαετίες, είναι αποτέλεσμα δύο κυρίως παραγόντων: των βαθύτερων αλλαγών στις σχέσεις παραγωγής, με την εισαγωγή ευέλικτων μορφών εργασίας και την παράλληλη αποδυνάμωση των εργατικών συνδικάτων, που αποτελούσαν τη βάση της διεθνούς και της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας.
Και του γεγονότος ότι, τη δεκαετία του 2000, ο επικεφαλής του SPD Γκέχαρντ Σρέντερ, στη γραμμή του Κλίντον και των «Νέων Εργατικών» του Μπλέρ, πρωταγωνίστησε σε νεοφιλελεύθερες αλλαγές που απομάκρυναν το κόμμα από τη εκλογική βάση και την ιστορική του παράδοση.
Το SPD έρχεται τώρα πρώτο στις δημοσκοπήσεις γιατί οι αντίπαλοι του τα έκαναν θάλασσα στην προεκλογική εκστρατεία. Έτσι επέστρεψε ένα μέρος των ψηφοφόρων του SPD που φλέρταραν να ψηφίσουν Πράσινους, οι οποίοι έδειξαν ότι δεν είναι ώριμοι να αναλάβουν την καγκελαρία.
Σε γκάφες υπέπεσε και ο βασικός αντίπαλος, το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα που, επιπλέον, είναι ακριβώς της φιλοσοφίας Μητσοτάκη: σε αντίθεση με τους Πράσινους, τους Σοσιαλδημοκράτες και την Αριστερά (Die Linke), οι συντηρητικοί αντιτίθενται στην εισαγωγή φόρου στον πλούτο, υπόσχονται την κατάργηση του φόρου αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε το 1991 για τη χρηματοδότηση του κόστους της επανένωσης και προτείνουν επίσης τη μείωση της φορολογίας στα εταιρικά κέρδη από 30 % σε 25%. Υποχώρησαν δηλαδή επειδή επαγγέλλονται νεοφιλελεύθερα μέτρα ανάλογα με αυτά της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης!
Η Μέρκελ έκανε επίσης λάθη στην εξωτερική πολιτική και σε κάθε περίπτωση οι Χριστιανοδημοκράτες είναι στην εξουσία, 16 συνεχόμενα χρόνια με την αναπόφευκτη φθορά. Όλα τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη, αλλά ως γνωστόν ο έρωτας τυφλώνει..
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
