Ο γρήγορος στρατιωτικός περίπατος που αρχικά είχε σχεδιάσει το Κρεμλίνο, αποδεικνύεται μια εξαιρετικά δύσκολη επιχείρηση που ίσως κρατήσει εβδομάδες. Για να αντιμετωπίσει την αναπάντεχη και σθεναρή αντίσταση των Ουκρανών, ο ρωσικός στρατός έχει εντείνει τους βομβαρδισμούς πόλεων κατοικημένων περιοχών, ενώ όλες οι δυνάμεις που είχε συγκεντρώσει στα σύνορα έχουν πλέον εισβάλλει στην Ουκρανία.
Τα ρωσικά στρατεύματα κερδίζουν έδαφος στο νότο και ροκανίζουν την απόσταση που τους χωρίζει από το Κίεβο, αλλά με αργούς ρυθμούς. Αναφορές και εκτιμήσεις επιμένουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα ανεφοδιασμού και το ηθικό των στρατιωτών είναι χαμηλό, αντίθετα με τους Ουκρανούς που υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Αλλωστε ο ουκρανικός στρατός είναι από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη(170.000 άνδρες) και έχει πολεμική εμπειρία από τις ένοπλες συγκρούσεις του 2014.
Διαβάστε επίσης: Πόλεμος στην Ουκρανία, Ημέρα 12η – Όλες οι Εξελίξεις
Στις πόλεις που έχουν καταληφθεί, όπως στη Χερσώνα, πραγματοποιήθηκαν μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ο ρωσικός στρατός είναι υπέρτερος του ουκρανικού και πιθανώς κάποια στιγμή θα νικήσει, αλλά το ερώτημα τους ενός εκατομμυρίου (σε ρούβλια), είναι πώς σχεδιάζει ο Πούτιν να θέσει υπό τον κατοχή του μια χώρα με πληθυσμό πάνω από 40 εκατομμύρια και μεγαλύτερη σε έκταση από τη Γαλλία. Η ιδέα ότι οι Ουκρανοί δεν είναι παρά παραπληροφορημένοι Ρώσοι, έχει πλήρως διαψευστεί από την πραγματικότητα.
Πέρα από τις κλιμακούμενες απειλές του Ρώσου προέδρου κατά της Ουκρανίας και των συμμάχων της, μια ακόμη απόδειξη ότι δεν περίμενε τόσο μεγάλη αντίσταση είναι τα έκτακτα οργουελιανά μέτρα λογοκρισίας στο εσωτερικό της Ρωσίας. Και μόνο οι λέξεις «πόλεμος » και «εισβολή», επισείουν μέχρι 15 χρόνια φυλακή με βάση έναν νόμο της τελευταίας στιγμής.
Τα λιγοστά αντιπολιτευτικά μέσα ενημέρωσης αναγκάστηκαν να σταματήσουν να εκδίδονται , το δημοφιλές ράδιο Echo της Μόσχας έκλεισε, όπως και το μοναδικό αντιπολιτευόμενο τηλεοπτικό κανάλι. Στην τελευταία εκπομπή, οι εργαζόμενοι αποχώρησαν από το στούντιο φωνάζοντας κατά του πολέμου, με μουσική υπόκρουση τη μουσική του Τσαϊκόσφκι στη «Λίμνη των Κύκνων», υπαινιγμός για τη λογοκρισία επί Σοβιετικής Ενωσης, όταν τα κρατικά μέσα έπαιζαν το ίδιο μουσικό έργο. Μάλλον δεν είχαν μάθει ότι στην Ελλάδα η «Λίμνη των Κύκνων» έχει ήδη απαγορευθεί από την υπουργό «Πολιτισμού».
Διαβάστε επίσης: Ένας αληθινός πόλεμος και γύρω-γύρω ψεύτικες «ειδήσεις»
Δεκατρείς χιλιάδες διαδηλωτές εναντίον του πολέμου, έχουν μέχρι στιγμής συλληφθεί σε δεκάδες ρωσικές πόλεις. Χίλιοι, πολύ θαρραλέοι την ημέρα, κατά μέσον όρο. Οι περισσότεροι είναι νέοι και διανοούμενοι που έχουν πληροφόρηση από τα -περιορισμένα και αυτά- social media. Είναι όμως σίγουρο ότι στη «βαθιά Ρωσία», εκεί όπου δεν υπάρχει πρόσβαση στο ίντερνετ ή στα μέρη όπου ο ήλιος ανατέλλει όταν δύει στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη, πολλοί δεν γνωρίζουν καν ότι γίνεται πόλεμος. Και σίγουρα ελάχιστοι έχουν πρόσβαση στις άγριες, καταλυτικές εικόνες του.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για καιρό. Το ένα πρόβλημα είναι οι οικονομικές επιπτώσεις από τις δρακόντειες κυρώσεις, που θα αρχίσουν να πλήττουν ιδιαίτερα τη μεσαία τάξη αλλά και τους επιχειρηματίες. Το άλλο οι απώλειες των Ρώσων στρατιωτών. Την έκτη μέρα του πολέμου, το υπουργείο Αμυνας ανακοίνωσε σχεδόν 500 νεκρούς, ενώ από τότε άκρα του τάφου σιωπή. Αλλά τα φέρετρα είναι σαν τον βήχα, στο πιο μακάβριο: δύσκολα κρύβονται.
Διαβάστε επίσης, Πούτιν σε Μακρόν: Θα επιτύχω τους στόχους μου είτε με διάλογο είτε με πόλεμο
Πολύ περισσότερο επειδή για να καταλάβει το Κίεβο, που είναι και ο τελικός στόχος καθώς αφορά τον έλεγχο της εξουσίας, ο ρωσικός στρατός θα πρέπει να εμπλακεί σε οδομαχίες μέσα στην πόλη. Αναγκαστικά θα χάσει ένα μέρος της τεχνικής του ανωτερότητας, ενώ οι αμυνόμενοι που γνωρίζουν καλύτερα την περιοχή , είναι πιο ευέλικτοι και έχουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Αυτό θα σημάνει χιλιάδες απώλειες.
Αυτές οι λογικές παρατηρήσεις δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επηρεάσουν τη στρατηγική του Τσάρου Βλαδίμιρου. Η ίδια η εισβολή και ο τρόπος που σχεδιάστηκε μαρτυρούν άλλωστε υπολογισμούς πέρα από τη λογική. Ασφαλώς ακόμη και αυτή τη στιγμή υπάρχουν περιθώρια διακανονισμού, με βασικά σημεία την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων και την ταυτόχρονη ανακήρυξη της ουδετερότητας της Ουκρανίας.
Αν όμως δεν επικρατήσουν ψυχραιμότερες σκέψεις- ή δεν υπάρξει αλλαγή ηγεσίας στο Κρεμλίνο, εξέλιξη προς το παρόν μάλλον απίθανη- ο Πούτιν θα εμπλακεί αναπόφευκτα στη «μάχη του Κιέβου»: θα του κοστίσει πέρα από στρατιώτες, ακόμη μεγαλύτερες κυρώσεις και μια χωρίς προηγούμενο διεθνή κατακραυγή. Η νίκη, αν θα επιτευχθεί τελικώς, θα είναι πύρρειος.
Στη ρωσική αλλά και τη σοβιετική ιστορία ήταν οι πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί και οι ήττες , που έφεραν σεισμικές πολιτικές μεταβολές: ο ρωσοιαπωνικός πόλεμος την επανάσταση του 1905, ο Πρώτος Παγκόσμιος την Οκτωβριανή του 1917 και η εισβολή στο Αφγανιστάν to 1979 την περεστρόικα και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
