Δεκαέξι μέρες πολέμου: αντί για Κριμαία, ο Πούτιν πάει Τσετσενία

Permalink

Πάνω από δύο εβδομάδες από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ιδού ορισμένα βασικά συμπεράσματα για τις εξελίξεις, τους πρωταγωνιστές τους και τις κινήσεις που σχεδιάζουν για το μέλλον.

1. Κηρύσσοντας ολομέτωπο πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας, ο Πούτιν αιφνιδίασε το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας και τους περισσότερους παρατηρητές των ρωσικών πραγμάτων (συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου). Μόλις προχθές ο αρχηγός του γαλλικού Γενικού Επιτελείου δήλωνε στη Le Monde ότι και ο ίδιος δεν πίστευε ότι η Ρωσία θα εισβάλλει.

Μόνο οι Αγγλοσάξονες ηγέτες και κάποια αμερικανικά ΜΜΕ επέμεναν, αλλά ποιους τους πιστεύει μετά τα ψέματα που αράδιασαν για να εισβάλλουν στο Ιράκ;

2. Ο Ρώσος πρόεδρος πίστευε ότι θα έκανε στρατιωτικό περίπατο, θα εγκαθιστούσε σε μερικές μέρες μια κυβέρνηση-μαριονέτα στο Κίεβο και ύστερα θα διαπραγματευόταν με βάση τα τετελεσμένα.

Ετσι υποτίμησε τη σθεναρή αντίδραση του ουκρανικού στρατού (που απέκτησε πολεμική εμπειρία στις συγκρούσεις του 2014) και υπερτίμησε τις δυνατότητες του δικού του. Τα ρωσικά στρατεύματα παρουσίασαν σοβαρά προβλήματα στον συντονισμό και την επιμελητεία και είχαν χαμηλό ηθικό. Την πιο ενδιαφέρουσα εξήγηση έδωσε ο ο Αντρέι Β.Κοζυρέφ, υπουργός Εξωτερικών  της Ρωσίας επί Μπόρις Γέλτσιν, που έγραψε στο Twitter:

«Το Κρεμλίνο πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια προσπαθώντας να εκσυγχρονίσει τον στρατό του. Μεγάλο μέρος αυτών των δαπανών εκλάπησαν και έγιναν πολυτελή γιώτ στην Κύπρο. Αλλά ως στρατιωτικός σύμβουλος δεν μπορείς να  αναφέρεις τέτοια πράγματα στον Πρόεδρο. Έτσι του λες ψέματα».

Διαβάστε επίσης:Οι παράδοξες ατέλειες της ρωσικής στρατηγικής στην Ουκρανία

3. Ο Τσάρος του Κρεμλίνου είχε επίσης υποτιμήσει την αντίδραση της διεθνούς κοινής γνώμης και των αντιπάλων του. Για το  ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον,  που τον περίμεναν στη γωνία, η εισβολή του Πούτιν είναι η απόλυτη γεωπολιτική και οικονομική ονείρωξη.

Αποφεύγοντας, παρά τις εκκλήσεις του προέδρου Ζελένσκι, να εμπλακούν άμεσα στη στρατιωτική διένεξη, οι ΗΠΑ παρατηρούν ευχαριστημένες την ΕΕ να ορκίζεται στο ΝΑΤΟ, ενώ φορτώνουν φυσικό αέριο για να πουλήσουν στην Ευρώπη. Η στρατηγική του νέου ψυχρού πολέμου δικαιώνεται και το φιάσκο του Αφγανιστάν ξεχάστηκε ήδη.

4. Αν ο Πούτιν δεν υπήρχε, οι βιομήχανοι και οι έμποροι όπλων θα έπρεπε να τον είχαν εφεύρει. Μετά τη Γερμανία, που εξήγγειλε ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα εξοπλισμών, η Σουηδία ανακοίνωσε χθες ότι σχεδόν θα διπλασιάσει τις στρατιωτικές της δαπάνες, που θα φτάσουν στο 2% του ΑΕΠ.

5. Σε μερικές μέρες, η Ρωσία έγινε η χώρα με τις περισσότερες κυρώσεις στον κόσμο σε βάρος της, ξεπερνώντας το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και τη Συρία. Η Μόσχα αντιμετωπίζει 5.532 κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ιαπωνία ακόμη και από την ιστορικά ουδέτερη Ελβετία.

6. Το ρούβλι έχει κατρακυλήσει και οι όποιες καβάτζες είχε κάνει ο Πούτιν γρήγορα θα εξανεμισθούν. Η ρωσική οικονομία φλερτάρει με τη χρεοκοπία, πράγμα που παραδέχτηκε εμμέσως και ο εκπρόσωπος τύπου της ρωσικής προεδρίας, δηλώνοντας : «Ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεκινήσει εναντίον της χώρας μας δεν έχει γίνει ποτέ πριν. Άρα είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί οτιδήποτε». Απλώς εκεί στο Κρεμλίνο, το αντιλήφθηκαν λίγο αργά.

Διαβάστε επίσης:Πόσο κοντά στη χρεοκοπία είναι η Ρωσία;

7. Μια ακόμη απόδειξη  ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν περίμενε τόσο μεγάλη αντίσταση είναι τα έκτακτα, χωρίς προηγούμενο, μέτρα λογοκρισίας στο εσωτερικό της Ρωσίας, που ελήφθησαν κατόπιν εισβολής. Τα λιγοστά αντιπολιτευτικά μέσα ενημέρωσης σταμάτησαν τη λειτουργία τους και τα social media περιορίστηκαν με δρακόντειες αποφάσεις.

Και μόνο οι λέξεις «πόλεμος» και «εισβολή», επισείουν μέχρι 15 χρόνια φυλακή με βάση έναν νόμο της τελευταίας στιγμής. Η εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να αποκαλείται «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» , για την ειρήνη και την «αποναζιστικοποίηση». Όπως στο μυθιστόρημα «1984», ο πόλεμος είναι ειρήνη και η σκλαβιά ονομάζεται ελευθερία. Ισως ποτέ στην ιστορία, μια σχετικά σύγχρονη χώρα δεν έχει φλερτάρει τόσο πολύ με τον Οργουελ.

8. Λόγω της λογοκρισίας, η δημοτικότητα του Πούτιν παρουσιάζεται αυξημένη. Αλλά οι ολιχάρχες,  που βλέπουν τα κέρδη τους να μειώνονται και τα γιώτ τους στην Κυανή Ακτή να κατάσχονται, δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι. Ο αριθμός των νεκρών Ρώσων στρατιωτών παραμένει μυστικός. Αν όμως,  στη μοναδική επίσημη ανακοίνωση, οι απώλειες έφτασαν στις 498 στις πρώτες πέντε μέρες του πολέμου, σήμερα πρέπει να είναι χιλιάδες. Αυτό δεν μπορεί να κρύβεται επ’ αόριστον.

Διαβάστε επίσης,Ουκρανία: Ο πόλεμος της ενημέρωσης και της παραπληροφόρησης

9. Τα ρωσικά στρατεύματα κερδίζουν έδαφος στον νότο και ροκανίζουν την απόσταση που τα χωρίζει από το Κίεβο, αλλά με αργούς ρυθμούς. Αν εμπλακούν στη «μάχη του Κιέβου», οι απώλειές τους θα είναι πολύ μεγαλύτερες και το αποτέλεσμα αβέβαιο. Ο πόλεμος μπορεί να κρατήσει εβδομάδες, αν όχι μήνες. Αντί για διακοπές στην Κριμαία, ο Πούτιν πάει για πόλεμο στην Τσετσενία, όπου εκτιμάται ότι έχασε 25.000 στρατιώτες και αξιωματικούς.

10. Στις ουκρανικές πόλεις που έχουν καταληφθεί, όπως στη Χερσώνα, πραγματοποιήθηκαν μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ακόμη και αν τελικώς ο Πούτιν επικρατήσει, είναι αδύνατο να θέσει υπό τον κατοχή του μια χώρα με πληθυσμό πάνω από 40 εκατομμύρια και μεγαλύτερη σε έκταση από τη Γαλλία. Ίσως έχει υπόψιν του τον διαμελισμό της χώρας.

11. Δεν είναι ακόμη σαφές αν ο Ρώσος πρόεδρος έχει πραγματικά στο μυαλό του ένα σχέδιο για την ανασύσταση της ρωσικής αυτοκρατορίας ή αν αυτά που λέει αποτελούν σκέτη προπαγάνδα. Το βέβαιο είναι ότι οι, πριν τον πόλεμο, στενές σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας θα χρειαστούν δεκαετίες για να αποκατασταθούν.

Διαβάστε επίσης:Πώς ο Πούτιν έκανε ήρωα τον Ζελένσκι

12. Η εισβολή προκάλεσε τα μεγαλύτερα σε ορμή προσφυγικά κύματα μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και οι οικονομικές της επιπτώσεις σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο είναι ανυπολόγιστες, Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος είναι μια πληγή που θα αιμορραγεί για πολλά χρόνια, σε όλη την Ευρώπη.

13. Ο χρόνος κυλάει ενάντια στον Πούτιν. Με δεδομένες τις φραστικές παραχωρήσεις της ουκρανικής πλευράς, η  πιο λογική στρατηγική για το Κρεμλίνο θα ήταν ένας διακανονισμός,  με βασικά σημεία την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων και την ταυτόχρονη ανακήρυξη της ουδετερότητας της Ουκρανίας, έξω από το ΝΑΤΟ,

Αλλά αυτές οι λογικές παρατηρήσεις δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επηρεάσουν τη στρατηγική του Τσάρου Βλαδίμιρου. Η ίδια η εισβολή  και ο τρόπος που σχεδιάστηκε μαρτυρούν αλαζονεία και ύβρι, υπολογισμούς πέρα από την κοινή λογική.

14.  Άλλωστε μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί,  χωρίς λουτρό αίματος και οικονομική καταστροφή και της Ρωσίας. Αν ο Πούτιν θέλει να διατηρήσει την εξουσία του, τα στρατεύματά του θα πρέπει να επιστρέψουν στην Κόκκινη Πλατεία με την Ουκρανία και τα κεφάλια των ηγετών της. Διαφορετικά θα κινδυνεύει να πέσει το δικό του κεφάλι, όπως έχει συχνά συμβεί στη ρωσική ιστορία.

 

Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr


(Visited 13 times, 1 visits today)

Read more:
368919-gftdrdh
Ο ελληνικός δάκτυλος στο κινητό του Νίκου Ανδρουλάκη

Aυτή τη φορά, το Μέγαρο Μαξίμου θα δυσκολευθεί να αποσυναρμολογήσει τη βόμβα Ανδρουλάκη, όπως τα κατάφερε, προσωρινά, με τη βόμβα...

Close