«Ο Χαμίντ γεννήθηκε στο Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο πατέρας του ήταν ένας αξιοσέβαστος δάσκαλος και έτσι ο Χαμίντ γρήγορα αγάπησε τα γράμματα, τέλειωσε το σχολείο και μπήκε στο Πανεπιστήμιο. Ο πόλεμος, όμως, κλιμακώθηκε και ο Χαμίντ έβλεπε κάθε μέρα το θάνατο να πλησιάζει πιο κοντά. Έβλεπε φίλους του να διαμελίζονται από βόμβες. Κάθε μέρα, που έλεγε αντίο στην οικογένειά του, φοβόταν ότι μπορεί να είναι και το τελευταίο.

Σε κάποια στιγμή, όμως, δεν άντεξε άλλο. Έφυγε από την κατεστραμμένη γενέτειρα του σε αναζήτηση μιας φυσιολογικής και ειρηνικής ζωής. Μετά από ένα μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι έφτασε τον Οκτώβριο του 2017 στη Λέσβο, όπου τον οδήγησαν στη Μόρια. Το στρατόπεδο των 2500 ατόμων, στο οποίο ήταν στοιβαγμένοι δεκάδες χιλιάδες, δεν ήταν το μέρος για μια φυσιολογική και ειρηνική ζωή. Οι μάχες για το νερό, το φαγητό, τα ρούχα ήταν καθημερινές. Φαινόταν ότι από ό,τι προσπαθούσε να ξεφύγει, δεν τον άφηνε εκείνο.

Και μια μέρα, τον έκλεισαν στη φυλακή. Για τέσσερα χρόνια περίμενε εξηγήσεις μέσα στο κελί. Ο φόβος στο δικαστήριο για το αν θα καταδικαστεί για κάτι που δεν έκανε, ήταν για τον Χαμίντ ένας μικρός θάνατος κάθε μέρα. Η τραγωδία του, δε θα μπορούσε να μην έχει και λίγο χιούμορ: Οι αστυνομικοί κατάλαβαν ότι έμαθε ελληνικά μέσα στη φυλακή, και έτσι άρχισαν να τον χρησιμοποιούν σαν μεταφραστή στις δίκες, όπου έγινε μάρτυρας πολλών αδικιών. Ακόμη όμως, νιώθει ελπίδα, γιατί  η ελπίδα ήταν η μοναδική του φίλη όλα αυτά τα χρόνια. Κυρίες και κύριοι, εγώ που σας τα αφηγούμαι αυτά, είμαι ο Χαμίντ».

Αυτά δήλωσε ο Χαμίντ Καλιλιζάντ, που πλέον ζει ενσωματωμένος στην κοινωνία της Λέσβου εργαζόμενος ως μεταφραστής, την περασμένη Τρίτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες καταχειροκροτούμενος από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση που διοργάνωσα με θέμα τις καταδίκες προσφύγων ως τάχα διακινητές σε 142 χρόνια φυλακή ύστερα από δίκες των πέντε λεπτών. «Ξέρω ότι δεν είμαι γαλανομάτης Χριστιανός, σαν τους Ουκρανούς αδελφούς και αδελφές μου, αλλά επίσης ξέρω ότι ανήκω σε μια φυλή. Στην ανθρώπινη φυλή. Δείτε με ως αυτόν που είμαι και παραχωρήστε μου τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματά μου», προσέθεσε ο Χαμίντ.

Οι πρόσφυγες που έχουν καταδικαστεί με την κατηγορία της διακίνησης- ενώ ο πραγματικός διακινητής έχει εγκαταλείψει το σκάφος όταν αυτό φτάνει στην Ελλάδα- αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές, σύμφωνα με τους ομιλητές στην εκδήλωση. Το 2019,  φυλακίστηκαν στην Ελλάδα 1.905 άτομα με την κατηγορία της διευκόλυνσης παράνομης εισόδου. Η μέση διάρκεια των δικών, είναι περίπου 28 λεπτά. Και η μέση ποινή 44 χρόνια φυλακή.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν ευρωβουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες, ο βραβευμένος διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος, οι δικηγόροι των Ακίφ, Αμίρ και Μοχαμάντ. Οι ομιλητές στις τοποθετήσεις τους επέκριναν τον τρόπο που αντιμετωπίζονται νομοθετικά σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο. Στο στόχαστρο βρέθηκε και η Ελληνική Δικαιοσύνη για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις υποθέσεις τους. Οι συνεχείς αναβολές των εφέσεων των άτυχων προσφύγων αποτελούν «βασανιστήριο», σύμφωνα με την Ιρλανδή ευρωβουλευτή Κλαιρ Ντέιλι.

Διαβάστε αναλυτικά τι ειπώθηκε στην εκδήλωση:Δίκες των πέντε λεπτών και καταδίκες σε 142 χρόνια φυλακή: Μεγάλες εκδηλώσεις στις Βρυξέλλες

Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr