Η υπόθεση της κοινωνικής στέγασης δεν είναι απλώς ένα επακόλουθο της κρίσης του κόστους ζωής στην Ελλάδα, που επιδεινώνεται παράλληλα, αλλά αποτελεί ένα τεράστιο εγχώριο και πανευρωπαϊκό πρόβλημα που πλήττει βαθιά την κοινωνία και, ειδικά, τους νέους.
Η πρόσβαση σε προσιτή και αξιοπρεπή στέγη έχει συρρικνωθεί εξαιτίας της μετατροπής της κατοικίας από αγαθό σε προϊόν και αυτό που απαιτείται είναι άμεση δράση και κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο για την άμεση αντιμετώπιση του ζητήματος.
Για την Ομάδα της Aριστεράς, η κοινωνική στέγαση είναι ίσως το πιο κεντρικό ζήτημα της προεκλογικής μας καμπάνιας. Θέση που δείχνει να δικαιώνεται καθώς τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της ηπείρου αρχίζουν να επισημαίνουν πόσο κομβικό ρόλο διαδραματίζει σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι της Ενωσης.
Αν οι δημοκρατικές και φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις αγνοήσουν το πρόβλημα ή αποτύχουν να προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις, τότε η λαϊκιστική Ακροδεξιά θα αποκτήσει ένα ακόμη ευρω-σκεπτικιστικό αφήγημα, και μάλιστα παραγνωρίζοντας τις πραγματικές και βαθιές αιτίες του. Ηδη από το 2021 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει θέσει ως βασικό στόχο για την Κοινωνική Ευρώπη ένα πλαίσιο για την κοινωνική στέγαση.
Πρόσφατα διοργάνωσα στις Βρυξέλλες μια συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ευρωβουλευτές, αυτοδιοικητικοί όπως ο Ελληνας δήμαρχος του κεντρικού Δήμου Ixelles, κινήματα και οργανώσεις από την Ελλάδα και την Ε.Ε. προκειμένου να αναδείξουμε τη σοβαρότητα του ζητήματος για την κοινωνική συνοχή. Το πολύ καθαρό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν εργαλεία, αλλά ασθενεί η πολιτική βούληση τόσο από κράτη-μέλη όσο και από την Ενωση.
Υπάρχουν χώρες με παράδοση στις πολιτικές της κοινωνικής στέγασης και αστικών πολιτικών, αποτελεσματικές και πολύ μακριά από αυτό που στην Ελλάδα γνωρίσαμε ως «εργατική κατοικία», αλλά υπάρχουν σήμερα, επίσης, προοδευτικές κυβερνήσεις στην Ε.Ε. που εφαρμόζουν σύγχρονες πολιτικές, που αυξάνουν την παρέμβασή τους και κινητοποιούν ευρωπαϊκούς πόρους και κεφάλαια του Ταμείου Ανάπτυξης για να τις ασκήσουν.
Αυτό που αρνείται να κάνει σθεναρά η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενώ σχεδόν τα μισά νοικοκυριά της χώρας είναι σε στεγαστική κρίση. Εμείς προτείνουμε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο για πλαφόν στις τιμές, μια νέα ευρωπαϊκή οδηγία και προστασία της κύριας κατοικίας.
Την ίδια ώρα, η επέλαση των επενδυτικών κεφαλαίων όχι μόνο περιορίζει την πρόσβαση, αλλά μεταβάλλει βίαια τη φυσιογνωμία των πόλεων, των παραδοσιακών συνοικιών με την κοινωνική τους αλληλεπίδραση και το ιστορικό κέντρο, όπως στην Αθήνα.
Η λύση περνά μέσα από ένα πλαίσιο απέναντι στην ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού τομέα αλλά και τις κατασχέσεις, τον εξορθολογισμό των βραχυχρόνιων μισθώσεων -όπου έχουν εισβάλει τα funds και σταδιακά εκμεταλλεύονται τους μικροϊδιοκτήτες-, την κατάργηση της Golden Visa και άλλες παρεμβάσεις. Αλλά και από τα κινήματα, που έχει αποδειχτεί ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλές χώρες, ασκώντας πίεση με κινήσεις από κάτω.
Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται τη δημόσια, κοινωνική και προσιτή στέγη και εφαρμόζει εντελώς ανεπαρκή προγράμματα με ελάχιστους πόρους, που είναι προσανατολισμένα στον τραπεζικό τομέα και διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία, κατά την οποία βιώνουμε ιστορικά χαμηλά επίπεδα στις δημόσιες επενδύσεις, που θα είχαν ένα καταλυτικό αποτύπωμα στην κοινωνία αλλά και στην -πράσινη- οικονομία.
Την Τρίτη (αύριο) 14 Μαΐου με τη Νέα Αριστερά διοργανώνουμε στο θερινό σινεμά «Στέλλα» στην Κυψέλη (20.00) μια πολύ σημαντική εκδήλωση για ένα Μανιφέστο για την Κοινωνική Στέγαση σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Με την αρμόδια τομεάρχη, βουλεύτρια Θεανώ Φωτίου, που έχει διαμορφώσει ένα σύγχρονο προγραμματικό πλαίσιο για το πρόβλημα, τη συνυποψήφια για την Ευρωβουλή Ολγα Νάσση, εκπρόσωπο της Διεθνούς Συμμαχίας Κατοίκων που μάχεται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, και τον επίσης συνυποψήφιο Ανδρέα Κονταράκη, αιθουσάρχη, που γνωρίζει από πρώτο χέρι το οξυμένο ζήτημα με την απώλεια ιστορικών κινηματογράφων από τη φυσιογνωμία της πόλης.
Εργαζόμαστε για συνένωση των δυνάμεων, σοβαρές πολιτικές, κοινωνικά κινήματα και ένα ρεαλιστικό στρατηγικό πλάνο για την πρόσβαση, ειδικά των νέων, σε προσιτή και αξιοπρεπή στέγη.
*Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, το Σάββατο 11/5.
