Ο,τι συνέβη στο άλλοτε κυβερνών κόμμα στη Γαλλία, το Ρεπουμπλικανικό, δεν θα γινόταν ούτε σε φοιτητικό σύλλογο, όταν ανάβουν τα αίματα: ο πρόεδρος κλείστηκε στο γραφείο του κόμματος, από όπου τελικώς τον πέταξαν έξω οι στενοί συνεργάτες του, μέλη του Πολιτικού Γραφείου.
Το πρωτοφανές περιστατικό σημειώθηκε γιατί ο πρόεδρος Ερίκ Σιοτί είχε ζητήσει εκλογική συμμαχία μεταξύ των υποψηφίων του κόμματός του και του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού (RN) της Μαρίν Λεπέν. «Λέμε τα ίδια πράγματα, οπότε ας σταματήσουμε να φτιάχνουμε φανταστική αντιπολίτευση», δήλωσε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Σιοτί. «Αυτό είναι που θέλει η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων μας. Μας λένε “βρείτε μια συμφωνία”».
Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι κληρονόμοι των κομμάτων του Σαρλ ντε Γκωλ και του Ζακ Σιράκ και οι δηλώσεις Σιοτί έρχονταν σε ρήξη με μια συναίνεση δεκαετιών μεταξύ των κομμάτων του «δημοκρατικού τόξου», να κρατήσουν την ακροδεξιά στην καραντίνα. Αλλά το επιχείρημά του δεν είναι εντελώς αβάσιμο.
Διαβάστε: Γαλλία / Ο αρχηγός των Ρεπουμπλικάνων κλείδωσε την έδρα του κόμματος λίγο πριν τον διώξουν
Δεν είναι μόνο ότι η ΛεΠεν, όπως και διεθνώς η Εναλλακτική Δεξιά (Alt Right), έχει καλλωπίσει την εικόνα της για να γίνει πιο ελκυστική και να πάψει να φοβίζει τους ψηφοφόρους. Είναι ότι οι θέσεις των κομμάτων του γαλλικού δικομματισμού έχουν προσεγγίσει τις θέσεις της ΛεΠέν.
O Μακρόν- δόκτωρ Φρανκενστάιν
Λένε σχεδόν τα ίδια πράγματα για τους μετανάστες, τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, ενώ βασικά προτείνουν την ίδια κοινωνική και οικονομική πολιτική. Με τις συνεχείς ιδιωτικοποιήσεις, την ελάφρυνση της φορολογίας για τους ισχυρότερους και πολιτικές που κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Ο «κεντρώος» Μακρόν δεν είναι που έχει ανοίξει τον δρόμο στη Λεπέν, με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό που έφεραν απέναντί του ολόκληρη την κοινωνία; Kαι όταν η τελευταία βγήκε στους δρόμους, δεν αντιμετωπίστηκε με μία πρωτοφανή αστυνομική βαρβαρότητα που θα ζήλευε ακόμη και ένα ακροδεξιό καθεστώς; Δεν είναι ο δημιουργός του απαίσιου νόμου για το μεταναστευτικό που ψήφισε μαζί με τον Εθνικό Συναγερμό (RN) της Λεπέν;
Ημουν προχθές καλεσμένος στη δημόσια γαλλική τηλεόραση (France 24), για μια εκπομπή γύρω από τις μετεκλογικές εξελίξεις στην ΕΕ και τη Γαλλία, όταν η παρουσιάστρια μου είπε με στενάχωρο ύφος πριν ξεκινήσουμε: «αυτή είναι μία από τις τελευταίες εκπομπές της δημόσιας τηλεόρασης. Σε λίγες μέρες θα έρθει στην εξουσία ο Μπορντελά( νεαρός ευρωβουλευτής και επικεφαλής του κόμματος της Λεπέν για τις επερχόμενες, έκτακτες βουλευτικές εκλογές) και θα μας ιδιωτικοποιήσει».
Η Μελόνι έγινε Μητσοτάκης ή αυτός έγινε Μελόνι;
Οταν βρεθεί στην εξουσία, η ακροδεξιά κάνει όσα κάνουν και οι συστημικοί, απλώς χωρίς να ντρέπεται καθόλου ή να κρατάει τα προσχήματα. Προχθές στη Βουλή της Ιταλίας ήρθαν στα χέρια: τo νομοσχέδιο της ακροδεξιάς κυβέρνησης των «Αδελφών της Ιταλίας» (Μελόνι) και της «Λέγκας του Βορρά» (Σαλβίνι), μεταφέρει κοινωνικές παροχές σε ιδιώτες, που εκμεταλλεύονται τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
Διαβάστε: Ιταλία / Γρονθοκοπήθηκαν βουλευτές με αφορμή νομοσχέδιο περί διάλυσης δημόσιων υπηρεσιών – [Βίντεο]
Πρόκειται για την ίδια Μελόνι για την οποία ο κ. Μητσοτάκης έσταζε τις προάλλες μέλι. «Χαίρομαι να κάθομαι δίπλα της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και έχουμε μια πολύ καλή σχέση», δήλωνε στο «Ράδιο Παραπολιτικά ο πρωθυπουργός για τη πρώην θαυμάστρια του Μουσολίνι. Ο Ελληνας ομόλογός της κάνει τα ίδια, καταστρέφοντας τον δημόσιο τομέα και ιδιωτικοποιώντας ότι μπορεί. Η Μελόνι έγινε Μητσοτάκης ή ο Μητσοτάκης Μελόνι;
«Η νίκη του FPÖ στην Αυστρία, η ηχηρή νίκη της Rassemblement National στη Γαλλία, οι σαφείς δεξιές εθνικιστικές πλειοψηφίες στην Ιταλία και την Ουγγαρία, ένα ενισχυμένο AfD στη Γερμανία: σε κάθε χώρα και σε διαφορετικό βαθμό όλα αυτά αποτελούν ένα σοκ », σχολιάζει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse. « Καμία από τις μεγάλες κρίσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη δεν μπορεί να ξεπεραστεί με αυτά τα κόμματα».
Οχι μόνο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις, αλλά θα βαθύνουν την κρίση της Ενωμένης Ευρώπης, την οποία απεχθάνονται. Στη μάζωξη της Μαύρης Διεθνούς τον προηγούμενο μήνα στη Μαδρίτη, η Μελόνι κάλεσε τα αδελφά κόμματα να σταματήσουν την περαιτέρω ολοκλήρωση της ΕΕ και να επιβάλουν την επιστροφή των εξουσιών από τις Βρυξέλλες στα εθνικά κοινοβούλια.
Αλλά η φον ντερ Λάιεν και από κοντά ο Μητσοτάκης δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους: τη βγάζουν από την καραντίνα και την κανακεύουν, για να ψηφίσει για την επανεκλογή της πρώτης στην προεδρία της Κομισιόν.
Διαβάστε: Ευρωβουλή / Υπογραφή συμφωνίας για συνεργασία μεταξύ Λεπέν και Σαλβίνι
Λαϊκό Μέτωπο όπως τη δεκαετία του 30
Κατά κύριο λόγο οι κυβερνήσεις της δεξιάς αλλά συχνά και των μεταλλαγμένων Σοσιαλιστών είναι υπεύθυνες για την εκτόξευση της ακροδεξιάς. Προκαλώντας οργή των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων για τις αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες. Και όταν αυτός ο θυμός προκαλεί άνοδο της ακροδεξιάς, υιοθετούν τις θέσεις της. Με την αυταπάτη ότι οι ψηφοφόροι θα προτιμήσουν τις απομιμήσεις από τα αυθεντικά προϊόντα.
Τουλάχιστον ο καθαιρεθείς πρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων το είπε καθαρά: «Λέμε τα ίδια πράγματα ». Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Και χθες κατάφερε να επιστρέψει στο άδειο γραφείο του για να δουλέψει «για τη Γαλλία», καθώς θεωρεί την ανατροπή του αντικαταστατική. «Ποπ κορν », ξεκινούσε το σχετικό ρεπορτάζ της η Liberation.
Η δεξιά-δόκτωρ Φρανκενστάιν διχάζεται μπροστά στο δημιούργημά της, αλλά οι πολίτες που χάνουν τα δημόσια αγαθά(οι ακροδεξιοί τα μισούν) την πληρώνουν. Ευτυχώς στη Γαλλία, ενόψει των έκτακτων εκλογών στις 30 Ιουνίου, Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές, Πράσινοι και «Ανυπόταχτοι » του Μελανσόν συμφώνησαν χθες στην δημιουργία του «νέου Λαϊκού Μετώπου».
