Τους μήνες πριν από την επίθεση στο Κογκρέσο τον Ιανουάριο του 2021, το FBI είχε πολλές και διασταυρωμένες πληροφορίες ότι οι ακροδεξιές ομάδες που υποστήριζαν τον Τραμπ ετοίμαζαν επίθεση στο Καπιτώλιο.
Στις έρευνες που ακολούθησαν τα πρωτοφανή γεγονότα που αποτέλεσαν σοβαρό πλήγμα στην εικόνα της αμερικανικής δημοκρατίας, αποδείχθηκε ότι πράκτορες και αναλυτές του FBI, αν δεν είχαν αποκρύψει, είχαν σίγουρα υποτιμήσει το ενδεχόμενο επίθεσης για λόγους ιδεολογικής συγγένειας. Θεωρούσαν ότι βία θα μπορούσε να προκληθεί από την άκρα αριστερά, αν και δεν υπήρχε η παραμικρή πληροφορία ή το πολιτικό κλίμα, ώστε κάτι παρόμοιο να συμβεί.
«Προφανώς τυφλωμένοι από μια λανθασμένη πεποίθηση ότι η απειλή από την άκρα αριστερά ήταν εξίσου μεγάλη με εκείνη από την άκρα δεξιά», γράφουν οι New York Times, «η έρευνα και άλλα νέα έγγραφα υποδηλώνουν ότι οι αξιωματούχοι του γραφείου δεν προέβλεψαν ούτε προετοιμάστηκαν επαρκώς για την επίθεση».
Η αντίληψη ότι πρόκειται για «ξαδελφάκια» είναι προφανώς είναι μία από τις βασικές αιτίες για τα αλλεπάλληλα λάθη και παραλείψεις των αρμόδιων αξιωματικών της ΕΛΑΣ στην υπόθεση με τους Κροάτες νεοναζί για τη δολοφονία που συγκλονίζει τη χώρα και την.. τροχαία (όπου ανήκουν έξη από τους 7 αξιωματικούς που ο υπουργός Προ-Πο απομάκρυνε από τη θέση τους!).
Αν η ελληνική αστυνομία είχε πληροφορίες ότι 200 Ευρωπαίοι ακτιβιστές ταξίδευαν για κάποιο αθώο καλοκαιρινό κάμπινγκ μιας οργάνωσης της άκρας αριστεράς ή μιας ομάδας αναρχικών, θα τους παρακολουθούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αν δεν θα είχε προσπαθήσει να εμποδίσει την είσοδο τους στη χώρα.
Έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, ακόμη και με μεμονωμένα άτομα. Οπως γράφτηκε χιουμοριστικά στο twitter, αν 50 ακτιβιστές ταξίδευαν προς Αθήνα για να πάρουν μέρος σε διαμαρτυρία για τους πλειστηριασμούς, θα είχαν κινητοποιηθεί μια ντουζίνα διμοιρίες ΜΑΤ.
Ακόμη και μετά τη δολοφονία στη Νέα Φιλαδέλφεια, η λέξη νεοναζί έχει περιέργως εξαφανιστεί από τη σχετική αρθρογραφία πολλών φιλοκυβερνητικών, συντηρητικών εφημερίδων: η «μεγάλη αντικατάσταση» έχει γίνει με τη λέξη «χούλιγκαν» που δεν έχει καθαρό ιδεολογικό ή πολιτικό πρόσημο.
Μάλιστα στην πιο κυνική φιλοκυβερνητική, ακροδεξιά εκδοχή, η δολοφονία συμψηφίζεται με τη θεωρία των δύο άκρων. Γράφει ο Η. Κανέλλης στα σημερινά Νέα για την «οπαδική βία»:
«Δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο ούτε τα μπάχαλα, οι συγκρούσεις με την αστυνομία για πολιτικούς λόγους, όχι μόνο αναρχικών και ακροαριστερών αλλά και ακροδεξιών, οι ωσμώσεις οπαδικής και “αντιεξουσιαστικής” βίας. Όμως, ταλαιπωρούν ιδιαίτερα την πολιτική και την κοινωνική ζωή στην Ελλάδα.
Η ελληνική μεταπολίτευση έχει γνωρίσει καλά τη βία, σε διάφορες εκδοχές της. Μερίδα του Τύπου και μεγάλα κοινωνικά στρώματα την έχουν αποθεώσει επί δεκαετίες στην περίπτωση της 17 Νοέμβρη. Η ελληνική Αριστερά τη χρησιμοποίησε το 2008, θεωρώντας ότι τη δικαιώνει η δολοφονία του νεαρού Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Τα χρόνια της χρεοκοπίας η βία χωρίστηκε σε καλή και κακή. Κακή ήταν “των μπάτσων” και των Χρυσαυγιτών. Αλλά στο όνομα της “καλής βίας” δεν υπήρξε απαίτηση διαλεύκανσης του φονικού εμπρησμού στη Μαρφίν… Διότι, χωρίς να σχετικοποιείται το έγκλημα των κροατών χούλιγκαν, δεν είναι μόνο αυτοί που κρατούν καδρόνια»(!)
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
