Όταν πριν από λίγες μέρες έγραψα ότι υπήρχε εδώ και καιρό σχέδιο να μετατραπεί η Ελλάδα σε προσφυγική αποθήκη, οι συνήθεις ύποπτοι («ό,τι- κάνουν- οι Ευρωπαίοι- είναι σωστό-, ό,τι εμείς – λάθος») έγραψαν ότι επρόκειτο για θεωρία συνωμοσίας. Άλλοι φανατικότεροι ―λέγε με Άδωνι― μίλησαν για Ηρακλή Πουαρώ. Μέχρι το χθεσινό Spiegel, στο οποίο ένα αφιέρωμα στη προσφυγική κρίση αποκαλύπτει ακριβώς αυτό. Το πρώτο άρθρο που έχει τον εύγλωττο τίτλο «Μία de facto λύση παίρνει μορφή στα Βαλκάνια», στηρίζεται σε μια συνέντευξη με τον Αυστριακό υπουργό Άμυνας Hans Peter Doskozil. Ιδού ένα απόσπασμα:
«Τώρα που η Βιέννη δέχεται μόνο 80 αιτήσεις ασύλου την ημέρα από τη Σλοβενία ― και τώρα που και άλλες χώρες των Βαλκανίων έχουν περιορίσει τη ροή των προσφύγων ως απάντηση ― οι μετανάστες έχουν αρχίσει να μαζεύονται στην Ελλάδα. Στη συνέντευξή του, ο υπουργός Άμυνας Doskozil δεν κάνει καμία προσπάθεια να αντικρούσει την εντύπωση ότι είχε ως στόχο αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα. Επί του παρόντος, λέει, το υπουργείο του εξετάζει εάν και πόσοι στρατιώτες θα πρέπει να αποστέλλονται στη Μακεδονία για να βοηθήσει τη χώρα να εξασφαλίσει τα σύνορά της με την Ελλάδα».
Δεν θα είχε παραπάνω νόημα να ασχοληθεί κανείς με τους επικριτές της άποψης ότι υπήρχε σχέδιο: η βλακεία είναι, ως γνωστόν, ανίκητη. Αλλά το άρθρο περιέχει και άλλες αξιοσημείωτες αλήθειες, που θα πρέπει να πάρoυμε, ως χώρα, σοβαρά υπόψιν:
«Η δυσαρέσκεια με τους Γερμανούς αυξάνεται για έναν άλλο λόγο: ενώ το Βερολίνο επικρίνει τα μέτρα που έχουν λάβει οι χώρες της βαλκανικής οδού, η Γερμανία έχει ωφεληθεί από αυτά, καθώς μειώνεται ο αριθμός των προσφύγων που εισέρχονται στη χώρα τους. «Κάνουμε τη βρόμικη δουλειά για τους Γερμανούς», λέει ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης από την Ανατολική Ευρώπη».
Όμως ποιος Γερμανός πολιτικός ευνοείται από τον περιορισμό της ροής των προσφύγων; Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα σε ένα άλλο άρθρο που αναφέρεται στα σοβαρά πολιτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυρία Μέρκελ εξ αιτίας της στάσης της στο προσφυγικό. Στην ανάλυση αυτή, τίθεται το ερώτημα αν η Γερμανίδα καγκελάριος θα έμενε σταθερή μέχρι τέλους στην υπεράσπιση των προσφύγων, ακόμη και αν έχανε την εξουσία:
«αυτό δεν φαίνεται να είναι πλέον η περίπτωση. Η καγκελάριος θα υποχωρήσει, στην πραγματικότητα έχει ήδη αρχίσει την μετατόπιση της πολιτικής της. Δεν είναι ριζική αλλά γίνεται με πολλά μικρότερα βήματα, καθιστώντας πιο δύσκολο να τα διακρίνει κανείς…
… Σε μια κυβερνητική δήλωση στα μέσα Φεβρουαρίου, η Μέρκελ αναρωτήθηκε αν άξιζε να συνεχίσει «η ευρωπαϊκό-τουρκική προσέγγιση» ή αν θα ήταν καλύτερα να κλείσει τα ελληνικό-μακεδονικά σύνορα. Αυτό που βλέπουμε σήμερα .. είναι η επιστροφή της υπέρ-ρεαλίστριας Μέρκελ, η οποία ανοίγει οδό διαφυγής από την προηγούμενη πολιτική της. Τώρα, ένας νέος καταμερισμός εργασίας παίρνει μορφή: η Γερμανία είναι υπεύθυνη για τον ανθρωπισμό και τα υπόλοιπα κράτη για την αυστηρότητα. Δεν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πιο κυνικά: επιτρέπουν στη Μέρκελ να παρουσιάζεται ως ηθική, ενώ ο Viktor Orbán ασχολείται με την βρόμικη δουλειά».
