Μια λύση για το προσφυγικό θα ήταν «να δυναμώσουν οι δυνάμεις της Αριστεράς», υποστηρίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου επειδή «η ευρωπαϊκή ατζέντα διαμορφώνεται από την Ακροδεξιά». Επίσης αναφέρεται και στον ρόλο που παίζει η Τουρκία στην αντιμετώπιση του προσφυγικού, επισημαίνοντας ότι «η Τουρκία αποτελεί μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης». Δεν παραλείπει να αναφερθεί και στην υπόθεση Μουζάλα, όπου τάσσεται υπέρ του υπουργού Μετανάστευσης καλώντας «να μην υποκύψουμε στον εθνικισμό», ενώ παρατηρεί πως η Δεξιά στην Ελλάδα δεν «έχει απαλλαγεί από το σύνδρομο του Εμφυλίου». Τέλος, αναφερόμενος στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι της άποψης ότι «πρέπει να υπηρετούμε τον λαό, αυτή είναι η διαφορά μας με τους προηγούμενους».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ

* Έχετε αναφερθεί στην ανάγκη «νοικοκυρεμένης» διαχείρισης της καθημερινότητας. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση δεν δείχνει το απαιτούμενο ενδιαφέρον στα θέματα της καθημερινότητας;

Πιστεύω ότι η κυβέρνηση έχει καλές προθέσεις και δεν έχει «δεύτερες σκέψεις» στη διαχείριση της καθημερινότητας: στις προηγούμενες κυβερνήσεις το ΕΣΠΑ, παραδείγματος χάριν, κόλλαγε στην ανικανότητα των διαχειριστών, στην προσπάθεια να δοθούν τα κονδύλια στα «δικά μας παιδιά» και σε απόπειρες οικονομικής συναλλαγής και διαφθοράς. Γι” αυτό, μόλις βρέθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ένας καλός γνώστης και διαχειριστής των προγραμμάτων, φτάσαμε σε σχεδόν 100% απορρόφηση. Αλλά αυτός ο τρόπος διαχείρισης της καθημερινότητας είναι επείγον να γίνει ο κανόνας. Πρέπει να υπάρξει, έστω και τώρα, επεξεργασία ενός μίνιμουμ προγράμματος για τους επιμέρους τομείς της διοίκησης, επικεφαλής της οποίας να τοποθετούνται οι κατάλληλοι, δηλαδή οι ικανότεροι άνθρωποι, ανεξαρτήτως πού ανήκουν πολιτικά. Πρέπει να δράσουν αποφασιστικά και γρήγορα, σπάζοντας κατεστημένες ή συντεχνιακές αντιλήψεις και κυκλώματα στη δημόσια διοίκηση, παντού. Αν δεν σπάσεις αυγά, δεν κάνεις ομελέτα.

Δεν μπορεί, ένα χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας, να μην υπάρχουν διοικήσεις στα νοσοκομεία. Ειδικότερα για την ερώτησή σας, αναφέρθηκα στην ανάγκη νοικοκυρεμένης διαχείρισης με αφορμή το ΚΕΣΥ, ένα όργανο παρά τω υπουργείω Υγείας που εγκρίνει τις δύσκολες εγχειρήσεις, αλλά δεν λειτουργούσε για καιρό επειδή δεν είχε πρόεδρο: μπορούν εκατοντάδες ασθενείς, από καρκινοπαθείς μέχρι καρδιοπαθείς, οι οικογένειες και ο περίγυρός τους, να περιμένουν πότε εμείς θα αποφασίσουμε; Και φυσικά το πρόβλημα δεν παρουσιάζεται μόνο στο υπουργείο Υγείας ούτε σκοπός μου είναι να στοχοποιήσω την ηγεσία του, που επίσης πιστεύω ότι έχει καλές προθέσεις.

Πρέπει να υπηρετούμε τον λαό, αυτή είναι η βασική μας διαφορά με τους προηγούμενους. Δεν μπορέσαμε να ανατρέψουμε το Μνημόνιο, αλλά γιατί δεν μπορούμε να πούμε ότι σε έξι μήνες δεν θα έχει ουρές στο ΙΚΑ ή στις εφορίες; Ή ότι στα νοσοκομεία τελειώνει το καθεστώς της λίστας για τις εγχειρήσεις, το οποίο αποτελεί πηγή πελατειακών σχέσεων κάθε τύπου και διαφθοράς με τα φακελάκια; Παντού υπάρχουν περιθώρια και μεγάλες ευκαιρίες για τομές που μπορούμε να κάνουμε, ώστε οι πολίτες να καταλάβουν ότι δεν είμαστε ίδιοι με τους άλλους. Δεν αρκεί να το λέμε μόνο στα λόγια, ενώ στην έλλειψη άλλου δείγματος γραφής στην καθημερινότητα πατάει η υποκριτική προπαγάνδα της Δεξιάς για τους μετακλητούς υπαλλήλους κ.λπ.

* Η ευρωομάδα της Αριστεράς άσκησε έντονη κριτική στις προτάσεις της Τουρκίας για τη διαχείριση του προσφυγικού. Ποια η γνώμη σας;

Συμμερίζομαι όλες σχεδόν τις επιφυλάξεις. Λόγω της σημερινής ανεξέλεγκτης ηγεσίας της, στην Τουρκία έχει ξεκινήσει εμφύλιος πόλεμος χαμηλής έντασης στις κουρδικές περιοχές, ενώ οι διώξεις αντιφρονούντων πολλαπλασιάζονται: πιθανώς σε λίγο θα έχουμε πρόσφυγες και από την Τουρκία. Η γειτονική χώρα τείνει να αποτελέσει μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης. Τούτων λεχθέντων, υπάρχει και η ψυχρή λογική της γεωπολιτικής: επειδή δεν συνορεύουμε με τη Σουηδία, αλλά με την Τουρκία, με αυτήν είμαστε υποχρεωμένοι να συνδιαλλαγούμε και να συμφωνήσουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το προσφυγικό.

* Yπάρχει φως στην άκρη του τούνελ για το προσφυγικό;

Η Ε.Ε. δεν έχει πρόβλημα προσφύγων. Τέτοιο πρόβλημα έχει ο Λίβανος, όπου το 1/3 του πληθυσμού είναι πρόσφυγες. Μπορεί να έχει η Τουρκία, στην οποία ήδη έχουν καταφύγει σχεδόν 3 εκατομμύρια, ή στο μέλλον και η Ελλάδα, αν πετύχει το σχέδιο της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς να μετατραπούμε σε αποθήκη βασανισμένων ψυχών και όλοι μπλοκαριστούν εδώ. Αλλά η Ε.Ε. των 500 εκατομμυρίων κατοίκων θα αφομοίωνε εύκολα 1 ή 2 εκατομμύρια. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι πρόβλημα ηθικό και πολιτικό, καθώς η ατζέντα της διαμορφώνεται από την Ακροδεξιά.

* Τι πρέπει να γίνει για να καταπολεμηθεί η άνοδος της Ακροδεξιάς την ώρα που το προσφυγικό γιγαντώνεται;

Πρέπει να δυναμώσουν οι δυνάμεις της Αριστεράς. Δείτε τη διαφορά: τη Δανία που κυβερνάται από την Κεντροδεξιά κατάσχουν τα τιμαλφή από τους πρόσφυγες. Στην Πορτογαλία της κυβέρνησης Αριστεράς – Κεντροαριστεράς έχουν ετοιμάσει τις υποδομές για να υποδεχθούν πέντε χιλιάδες πρόσφυγες και τους καλούν να πάνε! Πρέπει επίσης να ενθαρρύνουμε οργανώσεις και κοινωνίες, όπως η ελληνική, που επιδεικνύουν αυτό το απαράμιλλο πνεύμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Πρότεινα τελευταία στην ευρωομάδα της Αριστεράς να οργανώσουμε ειδική ημερίδα για να τιμήσουμε αυτούς τους μικρούς άγνωστους ήρωες της αλληλεγγύης -προωθώντας διεθνώς και τη διεκδίκηση του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης- και η πρόταση έγινε αμέσως και με ενθουσιασμό δεκτή. Καμιά άλλη πολιτική ομάδα δεν θα έδειχνε τέτοια ετοιμότητα, αν και τόσο στους Πράσινους όσο και στους Σοσιαλιστές υπάρχουν αρκετοί ευρωβουλευτές με ανάλογες ευαισθησίες.

Δεν πρέπει επίσης να υποκύψουμε στον εθνικισμό που κερδίζει έδαφος. Η περίπτωση Μουζάλα είναι εδώ χαρακτηριστική: ζητείται να παραιτηθεί ένας υπουργός επειδή εκ παραδρομής αποκάλεσε τα Σκόπια Μακεδονία! Παρ” ότι ζήτησε συγνώμη! Η Δεξιά στην Ελλάδα δεν έχει απαλλαγεί ακόμη από το σύνδρομο του εμφυλίου πολέμου και των δηλώσεων νομιμοφροσύνης: «Αποκηρύσσεις μετά βδελυγμίας τη Μακεδονία και τις παραφυάδες της;». Αν δεν τις αποκηρύξεις χάνεις τη δουλειά σου, όπως τότε που δεν έβρισκαν δουλειά όσοι δεν είχαν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, ακόμη κι αν ήταν οι πιο κατάλληλοι: να απομακρυνθεί από το υπουργείο ο κ. Μουζάλας, παρ” ότι κάνει καλά τη δουλειά του, στην πιο κρίσιμη στιγμή για το προσφυγικό, επειδή δεν είναι αρκετά εθνικόφρων, δεν έχει πιστοποιητικό μακεδονικότητας. Πώς αλλιώς, παρά με το παρελθόν, να εξηγήσει κανείς ότι προβεβλημένο στέλεχος της Ν.Δ., στενός συνεργάτης του Αντ. Σαμαρά, σε ρόλο κάτι μεταξύ ταγματασφαλίτη και προέδρου εμφυλιακού στρατοδικείου, πρότεινε να να εκτελεστεί ο Μουζάλας στο Γουδή;