Η διορία από τον εκλογικό νόμο έληγε Παρασκευή μεσάνυχτα: ανάμεσα στο Sumar, τον νέο σχηματισμό της Αριστεράς με επικεφαλής τη Γιολάντα Ντίαζ και τους Podemos, έπρεπε να υπογραφεί συμφωνία εκλογικής συνεργασίας. Διαφορετικά, κάθε κόμμα θα ήταν υποχρεωμένο να κατέβει μόνο του. Χθες το απόγευμα οι Podemos ανακοίνωσαν ότι θα συνεργαστούν και μερικές ώρες πριν τα μεσάνυχτα ανακοινώθηκαν οι κοινοί εκλογικοί συνδυασμοί για τις εκλογές στις 23 Ιουλίου.
Η αλήθεια είναι ότι η συμφωνία ήταν ωφέλιμη και για τις 2 πλευρές. Διαφορετικά η Αριστερά θα κατέβαινε διασπασμένη, δίνοντας στους Σοσιαλιστές την ευκαιρία να ροκανίσουν το ποσοστό της. Ισως το κυριότερο, η συρρίκνωση της Αριστεράς θα διευκόλυνε τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού από το δεξιό Λαϊκό Κόμμα και τους φρανκιστές ακροδεξιούς του Vox. Γιατί, παρά την πρόσφατη ήττα τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι κυβερνητικοί εταίροι Σοσιαλιστές και Αριστερά μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Διαβάστε: Ισπανία – Πρόωρες εκλογές: επέλαση της δεξιάς ή «κυβέρνηση ηττημένων»;
Στη διαπραγμάτευση που κράτησε μέρες, το Sumar βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση και οι Podemos ήταν στην άμυνα. Η Γιολάντα Ντίαζ, η, επικεφαλής του νεότευκτου Sumar, είναι δημοφιλής λόγω του σημαντικού έργου της ως υπουργός Εργασίας. Προέρχεται και αυτή από τους Podemos και με αυτή την κομματική ιδιότητα κατέλαβε τη θέση της δεύτερης αντιπροέδρου στη κυβέρνηση Σάντσεθ. Διαφοροποιήθηκε αργότερα, σήμερα προσωποποιεί κατά κάποιο τρόπο την ανάγκη ανανέωσης του αριστερού χώρου και, προς το παρόν τουλάχιστον, καλύπτεται θετικά από τα ΜΜΕ.
Οι Podemos τα είχαν απέναντι, από την ίδρυση τους το 2014. Αλλά συγχρόνως έχασαν τις ευκαιρίες για την ανανέωση της φυσιογνωμίας τους, φλερτάροντας με τη γραφειοκρατία των παραδοσιακών κομμάτων της Αριστεράς. Και μετά την αποχώρηση του Πάμπλο Ιγκλέσιας από το πολιτικό προσκήνιο- γιατί στα παρασκήνια κινείται ακόμη- είδαν την επιρροή τους να μειώνεται.
Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές- τα αποτελέσματα των οποίων προκάλεσαν τις πρόωρες βουλευτικές- οι Podemos έχασαν τη θέση τους σε έξι περιφερειακές κυβερνήσεις και κράτησαν μόνο 18 από τις 49 έδρες στα περιφερειακά κοινοβούλια. Αυτή την εβδομάδα, μετά από ένα εσωτερικό δημοψήφισμα στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 50 χιλιάδες μέλη του κόμματος, το 93% έδωσε στην ηγεσία το πράσινο φως να προχωρήσει σε συμφωνία. Και υπήρχε λόγος: μια αυτόνομη κάθοδος θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία.
Διαβάστε: H Γιολάντα Ντίας αναστατώνει την Ισπανία και διχάζει τους Podemos
Στην ουσία, βέβαια, πρόκειται για μια λεόντειο συμφωνία υπέρ του Sumar. Στα κοινά ψηφοδέλτια, στα οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι και από άλλους μικρότερους σχηματισμούς, της Καταλονίας, της περιοχής της Βαλένθια κλπ. θα είναι τυπωμένη η φωτογραφία της Ντίαζ. Αυτό συνηθίζεται στην Ισπανία (στα ψηφοδέλτια του 2014 φιγουράριζε του Ιγκλέσιας) αλλά το βασικότερο είναι ότι από τα ψηφοδέλτια αποκλείστηκαν σημαντικά στελέχη των Podemos, όπως ο εκπρόσωπος τύπου Πάμπλο Ετσενίκε και η υπουργός Ισότητας της απερχόμενης κυβέρνησης Ιρένε Μοντέρο.
Για την τελευταία έβαλε βέτο η Ντίαζ, καθώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο γυναικών δεν είναι καλές(συμβαίνει, φαίνεται, και στις καλύτερες.. αριστερές οικογένειες!). Η γραμματέας των Podemos Ι. Μπελάρα (στη φωτογραφία του άρθρου σε παλιότερες αγκαλιές με τη λευκοντυμένη Ντίαζ) που θα είναι πέμπτη στη σειρά στο ψηφοδέλτιο της Μαδρίτης, δήλωσε ότι διαφωνεί με τον αποκλεισμό της Μοντέρο, τον οποίο θεωρεί «και πολιτικό λάθος».
Ίσως όμως το μεγαλύτερο λάθος είναι ότι η όλη διαπραγμάτευση αφορούσε αποκλειστικά τις θέσεις στα ψηφοδέλτια και καθόλου την πολιτική. Στα δύο στρατόπεδα οι διαφορές είναι περισσότερο ύφους και στιλ, αποκρύβουν όμως κάποια ουσιαστικά θέματα που θα έπρεπε να συζητηθούν. Απομένει να δούμε πώς θα κρίνουν οι απλοί ψηφοφόροι τη διελκυστίνδα, στην οποία ούτε φυσικά συμμετείχαν, ούτε έχει σχέση με τα δικά τους, σοβαρά καθημερινά προβλήματα.
Άρθρο του Στ. Κούλογλου στο tvxs.gr
