«Ένα συγκλονιστικό ανθρώπινο δράμα … θες να ανασηκωθείς και να επιρρίψεις ευθύνες σε όποιον βρεις μπροστά σου» – Α. Μποσκοΐτης, olafaq.gr

«Σε κάθε πλάνο σου έρχεται να κραυγάσεις» – Έλσα Σπυριδοπούλου, Ράδιο Κόκκινο Θεσσαλονίκης

Τα «142 χρόνια», το νέο ντοκιμαντέρ που υπογράφει ο Στέλιος Κούλογλου, κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα στον Κινηματογράφο Τριανόν (Κοδριγκτώνος 21) την Τετάρτη 27 Μαρτίου στις 20:00. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντελεστές του ντοκιμαντέρ, τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο και τους δικηγόρους των τριών προσφύγων-πρωταγωνιστών.

• Διαβάστε περισσότερα για το ντοκιμαντέρ

Το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει μια άγνωστη πτυχή του προσφυγικού, όπου χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες καταδικάζονται σε βαριές ποινές φυλάκισης ως διακινητές. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πάνω από 2000 βρίσκονται στις ελληνικές φυλακές – κάτι που τους καθιστά τη δεύτερη πολυπληθέστερη ομάδα κρατουμένων.

Η κάμερα ακολουθεί τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο, γνωστό και βραβευμένο διεθνώς για το ανθρωπιστικό του έργο, ο οποίος συμμετέχει σε μια διεθνή προσπάθεια να αθωωθούν τρεις πρόσφυγες και συγκεκριμένα, ο Μοχάμαντ Χανάντ Αμπντί (Σομαλία), ο Ακίφ Ραζούλι και ο Αμίρ Ζαχίρι (Αφγανιστάν).

Δείτε το trailer https://youtu.be/JrvjIhXp3VI

Και οι τρεις βρέθηκαν καταδικασμένοι ως διακινητές, καθώς ενώ επέβαιναν σε πλοίο από την Τουρκία στην Ελλάδα, εξαναγκάστηκαν από τους αληθινούς διακινητές να πάρουν το πηδάλιο του πλοίου – μια πρακτική που είναι πάγια και γνωστή στην Ελληνική Ακτοφυλακή. Σύμφωνα με τον νόμο 4251/2014, όποιος συλληφθεί να κρατά το πηδάλιο του σκάφους καταδικάζεται ως διακινητής – πολύ συχνά όμως, όπως αποδεικνύεται, λανθασμένα, και ύστερα από συνοπτικές δίκες που κρατούν λίγα λεπτά και όπου οι κατηγορούμενοι δεν έχουν επαρκή διερμηνεία. Με αυτές τις τακτικές των ελληνικών δικαστηρίων, ο Μοχαμάντ Χανάντ Αμπντί βρέθηκε καταδικασμένος σε 142 χρόνια φυλακή. Ο Ακίφ Ραζούλι και ο Αμίρ Ζαχίρι, σε 50 χρόνια ο καθένας.

Το δικαστικό θρίλερ εκτυλίσσεται για πάνω από ένα χρόνο, καταγράφοντας δίκες, που αναβάλλονται πολλές φορές, και τις συναισθηματικές αντιδράσεις των καταδικασμένων και των συγγενών τους.

Μετά από δύο χρόνια στη φυλακή, οι εφέσεις τελικά εκδικάζονται, δίνοντας για πρώτη φορά την ευκαιρία σε αυτούς και τους δικηγόρους τους να αντικρούσουν τις κατηγορίες και να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον τους. Τι θα συμβεί τελικά;